Çalışma planı: Çalışmaya atriyal flutter kardiyoversiyonu için transözofageal atriyal pacing uygulanan 16 hasta (8 erkek, 8 kız; ort. yaş 8.3 yıl; dağılım 6 gün-19 yıl) dahil edildi. Atriyal pacing atrial flutter döngü hızına eşit hızda başlanıp 10 milisaniye azaltımlarla 30 saniye ila bir dakikalık süreyle 120 milisaniyelik döngü hızına ulaşılıncaya veya çarpıntı sonlanana kadar uygulandı. Maksimum transözofageal atriyal pacing’e rağmen sürekli atriyal fibrilasyonun geliştiği veya sinüs ritminin sağlanamadığı durumlarda doğru akım kardiyoversiyon uygulandı.

Bulgular: Sinüs ritmi 18 epizodun 11’inde sağlandı (%61). Ortanca taşikardi döngü hızı 210 milisaniye (dağılım 190-300 milisaniye) idi. Overdrive transözofageal atriyal burst stimülasyon 280-120 milisaniyelik döngü hızında uygulandı. Doğru akım kardiyoversiyon altı hastada (%33) uygulandı. Overdrive pacing oral antiaritmik tedavi gören hastaların tümünde başarılı idi. Ortanca takip süresi 3.15 yıl (1-6 yıl) idi.

Sonuç: Transözofageal atriyal pacing özellikle kardiyovasküler rezervi sınırda olan hastalarda atriyal flutter için etkili ve güvenilir bir tedavi yöntemidir. Sinüs ritminin sağlanmasında özellikle pediatrik ve açık kalp cerrahisi uygulanmış hastalarda doğru akım kardiyoversiyon öncesinde birinci basamak tedavi olarak tercih edilmelidir.