Amaç: Bu çalışmada doğuştan kalp ameliyatı geçiren üç yaş altındaki çocuklarda periton diyalizinin sıklığı, risk faktörleri ve sonuçları araştırıldı.

Çalışma planı: Aralık 2007 - Nisan 2013 tarihleri arasında doğuştan kalp hastalığı nedeniyle açık kalp cerrahisi geçiren ve periton diyalizine giren üç yaş ve altında toplam 36 hasta çalışmaya alındı. Demografik veriler, ameliyat sırası değişkenler, risk faktörleri ve sonuçlar retrospektif olarak incelendi.

Bulgular: Periton diyalizi sonrası renal fonsiyonlarda düzelme 18 hastada (%50) bildirildi. Mortalite oranı %72.2 idi (n=26). Mortalite görülen hastaların sekizi renal fonksiyonları düzelen grupta iken, 18’i renal fonksiyonları düzelmeyen grupta idi. Sağ kalamayanlara kıyasla (n=10, 27.7%), sağ kalanlarda (n=26, %72.2) daha uzun kardiyopulmoner bypass süresi (83±52 dk.’ye kıyasla 101±30 dk., p=0.042), daha uzun kros klemp süresi (56±34.7 dk.’ye kıyasla 80.6±33.9 dk., p=0.033), daha uzun ameliyat sonrası periton diyalizine başlama zamanı (0.6±2.0 güne kıyasla 1.4±1.0 gün, p=0.048), periton diyalizi başlangıcında daha yüksek inotrop skoru (22±10.6’ya kıyasla 34±9.8, p<0.002) ve daha yüksek Doğuştan Kalp Cerrahisinde Risk Ayarlaması-1 skoru kaydedildi. Ancak, alt grup analizinde, renal fonksiyonlarda düzelme olan (n=18, %50) ve olmayan (n=18, %50) gruplar arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark yoktu.

Sonuç: Periton diyalizi hastanede daha uzun yatış süresi ve yüksek hastane mortalitesi ile ilişkili önemli bir komplikasyondur. Doğuştan kalp cerrahisi sonrası yenidoğan, bebek ve küçük çocuklarda ideal olan periton diyalizinin uygun yönetimi prognozu düzeltebilir.

Anahtar Kelimeler : Akut böbrek yetmezliği; doğuştan kalp cerrahisi; pediyatrik hasta; periton diyalizi