Çalışma planı: Çalışmada 1 Ekim 2012-31 Aralık 2016 tarihleri arasında konjenital kalp cerrahisi uygulanan 1950 hastanın (1038 erkek, 912 kadın; ort. yaş 5.5 ay; dağılım, 1 gün - 18 yıl) dört farklı sistemle sınıflandırma ve risk puanlaması yapıldı. Hastane mortalitesi ve morbiditesi dört modelden her bir kategori için hesaplandı. Modellerin ayırt edici kabiliyeti, alıcı işletim karakteristiği eğrisi altındaki alan hesaplanarak belirlendi ve dört modelin alıcı işletim karakteristiği eğrileri karşılaştırıldı.

Bulgular: Hastaların medyan ağırlığı 7.2 kg (dağılım, 1.8-80 kg) idi. Hastaların %53’ü erkek ve %47.5’i bir yaşından daha küçük idi. Toplam 1950 ameliyatın 149’unda (%7.6) mortalite ve 541’inde (%27.7) morbidite izlendi. Mortalite için alıcı işletim karakteristiği eğrisi altındaki alanlar Göğüs Cerrahları Derneği ve Avrupa Kardiyotorasik Cerrahi Birliği mortalite kategorileri, Aristotle Kapsamlı Zorluk, Konjenital Kalp Cerrahisinde Risk Belirleme ve Aristotle Temel Zorluk skorları için sırasıyla 0.803, 0.795, 0.729 ve 0.712 idi. Morbidite için alıcı işletim karakteristiği eğrisi altındaki alanlar Göğüs Cerrahları Derneği ve Avrupa Kardiyotorasik Cerrahi Birliği mortalite kategorileri, Konjenital Kalp Cerrahisinde Risk Belirleme, Aristotle Kapsamlı Zorluk ve Aristotle Temel Zorluk skorları için sırasıyla 0.732, 0.731, 0.730 ve 0.685 idi.

Sonuç: Göğüs Cerrahları Derneği ve Avrupa Kardiyotorasik Cerrahi Birliği mortalite kategorileri, Konjenital Kalp Cerrahisinde Risk Belirleme, Aristotle Temel Zorluk ve Aristotle Kapsamlı Zorluk skoru sistemleri konjenital kalp cerrahisi geçiren hastaların morbidite ve mortalitelerini önceden tahmin etme ve cerrahi merkezlerin performansını değerlendirmede etkili oldu. Yüksek uygulanabilirlik ve performans nedeniyle Göğüs Cerrahları Derneği ve Avrupa Kardiyotorasik Cerrahi Birliği mortalite kategorileri ön plana çıktı. Aristotle Temel Zorluk skoru sistemi en düşük performansa sahipti. Sonuçların değerlendirilmesi sırasında sistemlerin kombinasyonları daha faydalı olacaktır.