Amaç: Bu çalışmada kardiyovasküler yapısal rezeksiyon ile genişletilmiş pnömonektomi uygulanan hastalarda tümör evrelerine ilişkin belirleyici faktörler, mediastinal tutulumlar, perioperatif adjuvan terapiler ve cerrahi teknikler araştırıldı.

Çalışma planı: PubMed, Google Scholar ve HighWire Press’te 2000-2016 yıl aralığı için kardiyovasküler yapısal rezeksiyonlar ile genişletilmiş pnömonektomiler için kapsamlı bir literatür derlemesi yapıldı. Çalışma popülasyonu, demografikler, klinik özellikler, akciğer kanseri türleri, patolojik evreler, nodal tutulum, pnömonektomi boyutu, kardiyovasküler yapısal rezeksiyonlar, kardiyopulmoner baypas kullanımı, rezeksiyonun tamlığı, ameliyat öncesi ve sonrası adjuvan terapiler, 1-5 yıllık sağkalım, medyan sağkalım süresi, komorbidite ve mortalite gibi ayrıntılarla ilgili veriler dikkatle çıkartıldı.

Bulgular: Kardiyovasküler yapısal rezeksiyon ile genişletilmiş pnömonektomi uygulanan hastalar daha fazla skuamöz karsinomalar, N0 veya N1, T4, evre 3 ve sol atriyal invazyonlar ile karakterize idi. Radyoterapi veya kemoterapiye göre daha fazla hasta ameliyat sonrası radyokemoterapi aldı. Beş yıllık sağkalım oranı %30.5±11.5 ve medyan sağkalım süresi 23.0±10.7 ay idi. Düzey 1 sol atriyal, aortik adventisya ve parsiyel superior vena kava rezeksiyonları kardiyopulmoner baypas olmaksızın yapılabilir iken aort veya superior/inferior vena kava replasmanı ile düzey 2 ve 3 sol atriyal rezeksiyonları kardiyopulmoner baypas altında uygulanmalıdır.

Sonuç: Kardiyopulmoner baypasın gelişimi akciğer kanserinin tam rezeksiyonunu kolaylaştırmakla beraber potansiyel metastaz ve nüks risklerine neden olmaktadır. Patolojik durum, cerrahi teknikler ve ameliyat öncesi ve sonrası adjuvan terapiler sağkalımı anlamlı şekilde etkilemektedir. Cerrahi endikasyonlar ve hastaların sağkalımı için negatif belirleyici risk faktörleri daha ileri değerlendirmeler gerektirmektedir.

Anahtar Kelimeler : Kardiyopulmoner baypas; akciğer neoplazmları; neoplazm metastazı; pnömonektomi