Çalışma planı: Fallot tetralojisi t anısı ile Kasım 2010 - Eylül 2 015 t arihleri arasında aynı cerrah tarafından tam düzeltme uygulanan toplam 64 hasta bu çalışmaya dahil edildi. Hastaların ortalama yaşı 20.0±14.2 ay (5.5-96 ay) idi. Kırk hasta (%62.5) erkek idi. Otuz iki hasta (%50) bir yaşın altındaydı. Otuz beş hastaya transanüler yama tekniği ile (Grup 1), 29 hastaya pulmoner kapak koruma tekniği ile (Grup 2) cerrahi uygulandı. Grup 1’deki hastaların 15’ine otojen perikard ile pulmoner monokusp oluşturuldu. Grup 2’deki hastaların dokuzuna transatriyal, sekizine transatriyal-transpulmoner, sekizine infundibüler yama, dördüne kombine infundibüler ve pulmoner yama ile tam düzeltme uygulandı.

Bulgular: Grup 2’de erken mortalite görülmedi. Grup 1’de beş hasta (%14.2) erken dönemde kaybedildi (p=0.058). Bu hastaların ikisine monokusp replasmanı (%13.3) uygulanmıştı (p=1). Mortalite nedenleri ani kardiyak arrest (n=2), multiorgan yetmezliği (n=1), düşük kardiyak debi (n=1), nörolojik komplikasyon (n=1) idi. Grup 1’de beş hasta ekstrakorporeal membran oksijenasyon (ECMO) desteğine alındı. Üç hasta ECMO’dan ayrıldı. ECMO’dan ayrılan iki hasta sorunsuz taburcu edildi. Total ameliyat sonrası morbidite oranı Grup 1’de anlamlı olarak yüksekti (%51.4’e karşın %6.8) (p=0.0001). Grup 1’de pulmoner monokusp uygulanan hastalarda morbidite oranı aynı gruptaki diğer hastalara göre anlamlı olarak düşüktü (p=0.0176). Hastalardan 49’u (%83), median 6.5 ay (1-24 ay) takip edildi. Grup 1’de monokusp uygulanmayan tüm hastalarda serbest pulmoner kapak yetmezliği saptanırken, grup 2’deki hastalarda pulmoner kapak yetmezliği yoktu veya hafif derecede idi. Grup 1 içerisindeki monokusp uygulanan hastaların 12’si (%80) takip edildi. Bu hastaların sadece ikisinde serbest pulmoner kapak yetmezliği (%16.6) tespit edildi. Geri kalanlarda hafif (n=6) veya hafif-orta pulmoner kapak yetmezliği (n=4) vardı.

Sonuç: Fallot tetralojisi tamiri sırasında, pulmoner kapağı korunan hastalarda mortalite ve morbidite daha düşüktür. Transanüler yama gereken hastalarda monokusp pulmoner kapak uygulaması sonuçları iyileştirebilir. Tamir sırasında kompetan bir pulmoner kapak elde etmek için çaba gösterilmesi önerilebilir.