GİRİŞ

Toraks; baş ve ekstremitelerden sonra en sık olarak travmaya maruz kalan bölge olmasına rağmen genelde solunum terapisi gibi medikal ve tüp torakostomi gibi minör cerrahi işlemlerle tedavi edilebilmektedir. Torakotomi, travmalı şahısların ancak %12-15’lik kısmında gerekmektedir. Erken evrede uygulanan torakotomi; exploratif olarak teşhis amaçlı kullanılabildiği gibi, mortalite ve morbiditeyi azaltmak yönünden de tedavide önemli bir yere sahiptir.

MATERYAL METOD

Kasım 1993 ile Ağustos 1995 tarihleri arasında; Tokat Devlet Hastanesinde mecburi hizmet süresince takip ettiğimiz toraks travmalı 112 olgudan 17’sine torakotomi uygulanmıştır. (%15.17). Olguların 9’u penetran (%52.94), 8’i künt travma (%47.06) şeklindeydi. 6 hastada acil torakotomi uygulanırken, 11 hastada ise hemotoraks veya pnömotoraks nedeniyle uygulanan tüp torakostomiyi takiben 6 saat ile 4 gün arasındaki periyotta torakotomiye geçildi. 1 olguda pnömonektomi uygulanırken, 1 hasta perioperatif infarktüs sonucu ex oldu. Kısa süreli takipler sonucunda hiçbir hastada travmaya bağlı komplikasyon gözlenmedi.

SONUÇ

Toraks travmaları yoğun olarak izlenmesine rağmen, bu tür yaralanmalarda torakotomi çok sık gerekmemektedir. Ancak; endike durumlarda erken dönemde uygulanan torakotomiler hayat kurtarıcı olabildiği gibi, travmaya bağlı komplikasyonları önlemede de oldukça yararlıdır.