GATA Kalp ve Damar Cerrahisi kliniğinde 1994-1996 yılları arasında 19 veya 21 mm aortik ATS kapak protezi takılan 33 hastanın (Grup I) kayıtları retrospektif olarak incelenerek 25 mm kapak protezi takılan 26 hastayla (Grup II) karşılaştırıldı.

MATERYAL METOD

Grup I’de hastaların ortalama yaşı (20±2 yıla karşı 43±15 yıl) ve ortalama vücut yüzey alanı Grup II’ye göre daha küçüktü (1.70 m2 ye karşı 1.83 m2). Kapak patolojisi Grup I’de genellikle konjenital aort stenozu Grup II’de romatizmaldi. Operatif mortalite her iki grupta da % 0’dır. Postoperatif Doppler ekokardiografik takipte istirahatteki ortalama gradient Grup I’de daha yüksekti (21 mmHg ya karşı 10 mmHg). Ortalama takip süresi 13±2 aydı. Her iki grupta da paravalvuler kaçak, kapak trombozu, veya endokardit gözlenmedi. Bir yıllık takip sonrasında survey; grup I’de % 100, grup II’de % 96 idi. Hayattaki hastaların % 90’ından fazlasının fonksiyonel kapasiteleri Class I veya II idi.

SONUÇ

19 ve 21 mm ATS aortik kapak protezleri yüksek transprostetik gradientleri olmasına rağmen vücut yüzey alanı 1.8 m2 den düşük hastalarda tatmin edici performans sağlamıştır. Küçük aortik anuluslü hastalarda aortik root genişletme prosedürlerine alternatif olarak minumum 11mm/m2 valve-size indeksin olduğu durumlarda bu kapak protezi kullanılabilir.