GİRİŞ

Sol ventrikül hipertrofisi sebebiyle iskemiye karşı hassas olan hastaların mecburi iskemi gerektiren kardiyak cerrahi sırasında “Integrated Myocardial (İMM)” ile miyokard koruması yapılırken kardiyopleji akım hızlarının sol ventrikül hipertrofisi olmayan hastalara göre artırılması tavsiye edilir. Buna göre hipertrofik olmayanlar için antegrade 300 ml/dk. ve retrograde 250ml/dk verilirken hipertrofik olan hastalar için sırayla 350ml/dk ve 300 ml/dk verilmesi gerekli görülmektedir. Biz çift kör çalışmamızda sol ventrükülü hipertrofik hastalarda verilen kardiyoplejinin akım hızı artırılmadan yeterli miyokardial koruma sağlayıp sağlayamadığını araştırdık.

MATERYAL METOD

Aort-koroner bypass ameliyatı için listeye alınan hastalar yaş,cinsiyet, fiziksel kapasite, ameliyat öncesi sol ventrikül fonksiyonları açısından farklı olmayan ve sol ventrikül kitle indeksi ameliyat öncesi ekokardiyografik ölçümlere göre 125gr/m2 den büyük olanlar (grup I) ve125 gr/m2 den küçük olanlar (Grup II) olmak üzere ikiye ayırdık. Buna göre grup I’de sol ventrikül kitle indeksi ortalama 161±33 gr/m2 iken Grup II’de 90 ± 21 gr/m2 idi (p<0.0001). Bu hastalarda ameliyat sırasında miyokardın O2 kullanımı, laktat ve asit metabolizması ile koroner vasküler rezistans ölçüldü. Postoperatif kardiyak fonksiyonlar ve CPK-MB salınımı izlendi. İstatistik yönteminde SPSS 60 programı kullanıldı. Gruplar arasında aynı anda yapılan ölçümler unparied t testi ve grupların zaman içerisindeki değişimi tek yönlü ANOVA kullanılarak karşılaştırıldı. Kardiyopulmoner bypass (KPB) öncesi her iki grupta da laktat salınımı verdı (Grup 1 de –0.33±1.2 mmol/L, Grup II de –0.025±0.5 mmo1/L; p<0.41). Kross klemp süresince her iki grupta laktat salınımı benzerdi (Grup I de –0.028±0.1 mmo1/dk, Grup II de –0.035 mmol/dk; p=0.74). Kross klempten 10 dk sonrasında ise Grup I de laktat ekstraksiyonu varken Grup II de çok az miktarda laktat salınmaktaydı (Grup I de 0.06±0.6 mmo1/L, Grup II de –0.4±0.5 mmo1/L; p=0.07). KPB’ tan çıktıktan 10 dk. sonra ise her iki grupta da laktat ekstraksiyonu vardı (Grup I de 0.4±0.6 mmol/L, Grup II de 0.13±0.5 mmol/L; p=0.49). Grup I de ve Grup II de KPB öncesi, kross klemp alındıktan 10 dk sonra ve KPB’ tan çıktıktan sonra ile kross klemp boyunca ortalama asit salınımı sırasıyla; 6.5±2.8 nmol/L, 8.3±6.8 nmol/L (p=0.41); 8.9±7.6 nmol/L, 11.6±8.9 nmol/L (p=0.43); 7.2±3.3 nmol/L, 7.8±2.3 nmol/L (p=0.49) ve 1.53±2.7 nmol/dk. 0.86±0.8 nmol/dk (p=0.74) olarak bulundu. Miyokardiyal O2 ekstraksiyon oranı Grup I ve Grup II de KPB öncesi, kross klemp alındıktan 10 dk. sonra ve KPB’tan çıktıktan 10dk. sonra sırasıyla; %43.9±11, %42±18 (p=0.46); %43.4±14, %41. ±45, (p=0.74); %361±15, %42.7±12(p=0.05) bulundu. Kross klemp süresince ise miyokardiyal 02 tüketimi hipertrofik grupta daha az idi. (Grup I de 1.98±1.8 ml/dk, Grup II de 3.12±2.7 ml/dk: p<0.05)Antegrade kardiyopleji verilirken ölçülen koroner vasküler rezistanslar Grup I de 0.09±0.08 mmHg dk/ml Grup II de 0.25 ± 0.04 mmHg dk/ml; (p=0.27).ve retroggrade verilirken hipertrofik grupta biraz farklı idi Grup I de 0.13± 0.04 mmHg dk/ml, Grup II de 0.10± 0.04 mmHg dk/ml; p=0.07). Hemodinamik ölçümlerde gruplar arasında anlamlı fark bulunamadı. Ameliyat sonrası CPK-MB salınımı her iki grup arasında benzerdi. (Grup I de 1268 ±694 Ü/saat/L, Grup II de 1521±802 Ü/saat/L; p=0.85).

SONUÇ

Bu bulgulara dayanarak İMM tekniğinde birim kütlesi başına daha düşük perfüzyona adaptasyon gösteren sol ventrikülü hipertrofik hastalarda kardiyopleji akım hızının artırılmasının gereksiz önlem olduğuna ve İMM’ın emniyetli kullanım sınırlarının geniş olduğuna inanmaktayız.