Çalışma planı: Mayıs 1998 - Temmuz 2014 tarihleri arasında ortotopik kalp nakli yapılan toplam 92 hastanın (72 erkek, 20 kadın; ort. yaş 36; dağılım, 3-61 yaş) verileri retrospektif olarak incelendi. Hastalar üç gruba ayrıldı. Grup A (n=23) daha önce ventrikül destek cihaz implantasyonu hariç sternotomi ile kalp ameliyatı geçirmiş olan hastalardan; Grup B (n=12) ventrikül destek cihazı ile kalp nakline köprülenen hastalardan ve Grup C (n=57) daha önce sternotomi yapılmayan ve ilk kez kalp ameliyatı yapılan hastalardan oluşuyordu. Üç grubun ameliyat öncesi ve ameliyat verileri karşılaştırıldı. Tüm grupların kısa ve uzun dönem sonuçları incelendi.

Bulgular: Gruplar arasında yaş ve ameliyat öncesi uluslararası normalleştirilmiş oran haricinde anlamlı bir fark yoktu. Toplam iskemi süresi, Grup C"ye kıyasla, ventrikül destek cihazı grubunda daha uzundu. Yoğun bakımda kalış süresi de, ventrikül destek cihazı grubunda diğer iki gruba kıyasla daha uzundu. Ameliyat sonrası göğüs tüpü drenaj ve kan transfüzyon miktarı, Grup A"da daha fazlaydı. Erken mortalite oranı Grup A"da anlamlı olarak daha yüksekti. Uzun dönemde üç grup arasında sağkalım açısından anlamlı bir fark yoktu. Lojistik regresyon analizine göre, değişkenlerin hiçbiri mortalitenin anlamlı bir risk faktörü değildi.

Sonuç: Ventrikül destek cihaz implantasyonu haricinde reoperatif sternotomi, erken mortalitenin bir risk faktörü olarak bulundu; ancak orta ve uzun dönem sağkalım oranları, naklin ilk işlem olduğu hastalar ile benzerdi. Reoperatif sternotomi hastalarında kalp nakli titiz bir seçim ve doğru ameliyat öncesi ve ameliyat sırası cerrahi yaklaşım ile resternotomi yapılmayan hastalara benzer riskler ile gerçekleştirilebilir.