Çalışma planı: On iki deney hayvanı olan minyatür Guizhou domuzlarında torakotomi gerçekleştirildi ve sentinel lenf nodlarındaki lenfatik akıntıyı ve komşu segmentler arasındaki lenfatik akıntıyı gözlemlemek için ardı ardına alt lobun (S6) üst katmanına ve üst lobun (S3) ön katmanına 1 mL"lik metilen mavi enjekte edildi.

Bulgular: Katman başına ortalama 3.4 lenfatik damar olacak şekilde 48 pulmoner katmanda toplam 161 lenfatik damarın olduğu gözlemlendi: RS6 (yüzeysel 1.0±0.61, derin 2.5±1.00), RS3 (yüzeysel 1.0±0.51, derin 2.0±1.07), LS6 (yüzeysel 3.0±0.42, derin 1.0±0.38), LS3 (yüzeysel 1.0±0.43, derin 2.0±0.62). Derin damar ağında yüzeysel olanda bulunandan anlamlı düzeyde daha fazla lenfatik damar vardı (p<0.01). Sentinel lenf nodları açısından hilar, subkarinal ve 4L lenf nodlarına LS6 drene olurken, hilar ve subkarinal lenf nodlarına RS6, hilar ve 4L lenf düğümlerine LS3 ve hilar ve 4R lenf düğümlerine RS3 drene oldu. İlave olarak, metilen mavi, S3 ve S6 periferik akciğer dokusundan yüzeysel damar ağları yoluyla doğrudan mediastinal lenf nodlarına drene olabildi. S3 ve S6"nın komşu pulmoner katmanlarına giden lenfatik akıntıda bir düzenliliğinin de bulunduğu gözlendi. R3 muhtemelen arka segmente drene olurken, R6 bazal katmana seyrek olarak drene oldu.

Sonuç: Deney hayvanlarındaki periferik pulmoner parankimal lenfatik akıntı düzenliliği, büyük ölçüde, insanlardaki pulmoner segmentektomideki lenf nodlarının yönetilmesinde bir zemin oluşturabilir.