Materyal ve Metod: Çalışmaya alınan 29 adet rat, kontrol grubu (Grup 1), İ/R grubu (Grup 2), askorbik asit verilen grup (Grup 3), karnitin verilen grup (Grup 4), ve pentoksifilin verilen grup (Grup 5) olmak üzere beş gruba ayrıldı. Grup 1’deki ratlara sadece anestezi verildi ve batın açılıp abdominal aorta eksplore edildikten sonra hiçbir girişim yapılmadan tekrar kapatıldı. İkinci grupta batın açıldıktan sonra abdomimal aorta eksplore edildi ve infrarenal aortaya klemp konularak batın kapatıldı. Üç saatlik iskemi, 1 saatlik reperfüzyon süresi beklendi. Aynı işlem 3. 4. ve 5. gruplara da uygulandı, ayrıca bu gruplara sırasıyla askorbik asit, karnitin ve pentoksifilin verildi. Yapılan işlem tamamlandıktan sonra ratların akciğerleri çıkartıldı ve histolojik inceleme yapıldı. Büyütme alanı içerisinde bulunan akciğer dokusundaki polimorf nüveli lökositler (PMNL), konjesyon ve interstisiyel ödem semikantitatif olarak değerlendirilerek akciğer hasarı tespit edildi.

Bulgular: Kontrol grubuna göre diğer dört grupta daha fazla PMNLbirikimi, ödem ve konjesyon vardı. İkinci grup ile kıyaslandığında ise ilaç tedavisi verilen 3. 4. ve 5. gruplarda PMNLsayısının daha az olduğu görüldü. Semikantitatif değerlendirmede hesaplanan hasar skor puanı kontrol grubunda 0.6, 2. grupta 2.6, 3. grupta 2.16, 4. grupta 2.28 ve 5. grupta 1.83 olarak bulundu.

Sonuç: İnfrarenal aort oklüzyonuna bağlı olarak ortaya çıkan geçici iskemi ve reperfüzyonun akciğer dokusu üzerinde yaptığı hasarı önlemede askorbik asidin, karnitinin ve pentoksifilinin yararlı etkileri olduğu sonucuna ulaşıldı.