Aort kapak ameliyatlarından sonra gerek ventrikül kitle gerilemesi, gerekse sağkalım açısından istenen sonuçların elde edilememesinin önemli bir nedeni olarak bildirilen protez-hasta uyumsuzluğu, son zamanlarda küçük boyutlu protez kapakların kullanımındaki artışla giderek daha sık karşımıza çıkmaktadır. Beş yıl önce, aort kapak yetersizliği nedeniyle 19 numara mekanik protez kapakla aort kapak replasmanı uygulanan 23 yaşında kadın hasta, göğüs ağrısı, nefes darlığı, NYHA sınıf III’e gerilemiş fonksiyonel kapasite ve son ay içinde üç kez geçirdiği senkop yakınmalarıyla başvurdu. Ekokardiyografide protez seviyesinde, en yükseği 103 mmHg, ortalaması 57 mmHg olan sistolik gradiyent saptandı. Hastanın efektif orifis alan indeksi 0.37 bulundu. Stenotik protezin çıkarılması amacıyla ameliyata alınan hastada aort annulusu Konno tipi anterior yaklaşımla genişletildi ve 23 mm çift yaprakçıklı mekanik kapak takıldı. Ameliyat sonrası ikinci ve altıncı aylarda yapılan değerlendirmelerde hasta asemptomatik ve NYHA sınıf I fonksiyonel kapasitede bulundu; protez kapaktaki gradiyent kaybolmuş, sol ventrikül performansı normale dönmüştü. Sunulan olgu, genellikle çocuk hastalarda kullanılan Konno ameliyatının yetişkin kalp cerrahisinde de uygulanabileceğine tipik bir örnek oluşturmakta; elde edilen son derece başarılı sonuçlar, işlemin böyle komplike olgularda kullanımını desteklemektedir.

Anahtar Kelimeler : Aort kapağı/cerrahi; kalp kapağı protezi/yan etki; hemodinamik proses; ameliyat sonrası komplikasyon; protez tasarımı; protez uyumu