Amaç: İleri sol ventrikül (LV) disfonksiyonu ile birlikte koroner arter hastalığı olan olgularda koroner arter bypass cerrahisi (CABG) zor ve tartışmalı bir konudur. Çalışmamız bu tür olgularda cerrahi revaskülarizasyonun etkinliğini incelemek amacı ile yapılmıştır.

Materyal ve Metod: Merkezimizde 1997 ve 1999 arasında CABG uygulanan 1214 olgu arasından sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (LVEF) < %30 olan ve ventrikül anevrizması bulunmayan 121 (%9.96) olgu preoperatif, perioperatif ve postoperatif erken ve orta dönem izlem verileri ile değerlendirilmiştir. Olguların seçiminde preoperatif her hangi bir viyabilite testi yapılmamıştır. Olgular postoperatif ilk 6 ayda poliklinik kontrolleri, sonrasında telefon görüşmeleri ile izlenmişlerdir. Preoperatif olarak 109 (%90.09) olgu NYHA fonksiyonel kapasite III ve IV'deydi; 59 (%48.76) olgu düşük LVEF tedavisine yönelik digoksin kullanıyordu ve ortalama LVEF %27.34 ± 3.12 idi.

Bulgular: Toplam 7 (%5.78) hastane mortalitesi ve 2 (%1.65) geç mortalite olmuştur. 30 (%24.79) olguda postoperatif morbidite saptanmıştır. Postoperatif ortalama 22 ± 10.24 aylık izlem süresinde yaşayan 112 (%92.56) olgunun 105'nin (%93.75) NYHA I-II fonksiyonel kapasiteye sahip olduğu saptanmıştır. Digoksin kullanımı 32 (%27.5) olguya düşmüştür. Ekokardiyografik olarak orta dönem kontrolü yapılan 48 olgunun ortalama LVEF'si %39.83 ± 5.21 olarak bulunmuştur. LVEF ve fonksiyonel kapasitedeki iyileşme anlamlıdır. Preoperatif olarak ileri yaş, diyabet, hipertansiyon, ileri anjinal ve fonksiyonel semptomlar mortaliteye etkili risk faktörleri olarak saptanmıştır.

Sonuç: Postoperatif izlemlerde saptadığımız düşük mortalite ve morbidite oranları yanında fonksiyonel kapasite ve ejeksiyon fraksiyonundaki anlamlı artışlar, ileri sol ventrikül disfonksiyonlu olgularda cerrahi revaskülarizasyonun güvenilir bir seçenek olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler : Koroner bypass, sol ventrikül disfonksiyonu, düşük ejeksiyon fraksiyonu, revaskülarizasyon