Safen ven greftleri koroner arter baypas ameliyatlarında sıkça kullanılmaktadır. Safen ven greftlerindeki en önemli sorunlardan biri greft oklüzyonudur. Koroner arter baypas ameliyatı sonrası safen ven greftlerinde ilk bir ay içinde gelişen oklüzyonunun nedeni mural trombüs, 1 ay-1 yıl arası gelişen oklüzyonun nedeni intimal hiperplazi, 1. yıldan sonra gelişen oklüzyonun başlıca nedeni ise greftte ateroskleroz gelişmesidir.[1] Hipertansiyon, diabetes mellitus, dislipidemi, sigara kullanımı gibi kardiyovasküler risk faktörlerine ilave olarak greftin yaşı, baypas yapılan nativ damar çapı gibi faktörler de safen ven greftlerde oklüzyon gelişmesinde rol oynar. Ameliyat sırasında greft konan nativ damar çapı 1.5 mm’nin üzerinde ise bir yıllık greft açıklık oranı %90, çap 1 mm’nin altında ise %65 olarak saptanmıştır.[2] Bizim olgumuzda nativ damar çapı 1.9 mm idi. Literatür taramamızda en uzun safen ven greft açıklığının iki ayrı olguda 30 yıl ve 33 yıl olarak bildirildiği görüldü.[3,4] Ancak bu bildirilen olgular, bizim olgumuzdan farklı olarak çoklu kardiyovasküler risk faktörü taşımıyorlardı. Greft oklüzyonu açısından birçok risk faktörü olan hastamızda 26 yılık safen ven greftinin açık olarak izlenmesi ve bazı hastalarda da safen ven greftlerinin çok uzun süre açık kalması bu greftin değersiz görülmemesini ve açık kalmasıyla ilgili faktörlerin daha detaylı açıklanması konusunda daha geniş araştırmalara gereksinim olduğunu düşündürmektedir.
Çıkar çakışması beyanı
Yazarlar bu yazının hazırlanması ve yayınlanması
aşamasında herhangi bir çıkar çakışması olmadığını
beyan etmişlerdir.
Finansman
Yazarlar bu yazının araştırma ve yazarlık sürecinde
herhangi bir finansal destek almadıklarını beyan etmişlerdir.
1) Sasaguri S, Hosoda Y, Tahara M, Takazawa K, Watanabe
T, Satoh T, et al. Immunocytochemical investigations of
occluded saphenous vein grafts. Nihon Kyobu Geka Gakkai
Zasshi 1993;41:421-6. [Abstract]
2) Roth JA, Cukingnan RA, Brown BG, Gocka E, Carey JS.
Factors influencing patency of saphenous vein grafts. Ann
Thorac Surg 1979;28:176-83.