Zenker divertikülü nedeni ile yaşam kalitesi bozulan ve sosyal yaşamları olumsuz etkilenen hastalar tedavi arayışındadır. Zenker divertikülü tedavisinde açık cerrahi ve endoskopik cerrahi teknikleri tanımlanmış ve yıllardır başarı ile uygulanmaktadır.[1,2] Bu çalışmada kliniğimizde uygulanmakta olan transoral endoskopik Zenker divertikülostomi tekniği sunuldu. İngilizce literatürde Zenker divertikülünün cerrahi tedavisi ile ilgili çok sayıda makale var iken Ulakbim Türk Tıp Dizini, Atıf Dizini, Google ve Pubmed’de yaptığımız araştırmada son 20 yılda Türkçe yayınlanmış üç çalışma bulabildik, bu üç çalışmada da hastalara açık cerrahi uygulanmıştır.[2-4] Ülkemizde Zenker divertikülü için endoskopik cerrahi henüz yaygın olarak uygulanmamaktadır, bu neden ile, çalışmamızın yutma güçlüğü ve Zenker divertikülü ile ilgilenen tüm hekimler için ilgi çekici ve güncel içeriğe sahip olduğunu düşünüyoruz.
CERRAHİ TEKNİK ve OLGU SUNUMU
Birkaç yıldır Zenker divertikülü tanısı ile takip
edilen 60 yaşında erkek hasta yakınmalarının giderek
artması üzerine ameliyat olmak üzere hastanemize başvurdu.
Hastanın öyküsünden daha önce de bir dış merkezde
transservikal cerrahi önerildiği, ancak o zaman
semptomlarının daha hafif olması ve ameliyatın riskleri
nedeni ile ameliyatı kabul etmediği, son bir yıldır özellikle
katı gıda alır iken yaşadığı yutma güçlüğü, gıdaların
boğazında takılması hissi, tekrar tekrar yutkunma ihtiyacı hissettiği ve tüm bu rahatsızlıklara ek olarak
istemsiz bir şekilde yaklaşık 2.5 kg kaybettiği öğrenildi.
Hastanın Zenker divertikülü, özofagografi (Şekil 1) ve
özofagoskopi ile teyit edildi. Hastaya endoskopik ve
açık cerrahi tedavi seçenekleri anlatıldı ve hastanın
endoskopik tedaviyi tercih etmesi üzerine endostapler
ile transoral endoskopik Zenker divertikülostomi uygulandı.
Şekil 1: Zenker divertikülü (özofagogram).
Endostapler ile transoral endoskopik
Zenker divertikülostomi - Cerrahi teknik
Genel anestezi altında transoral yoldan yerleştirilen
bivalfli Weerda divertiküloskop ve rijit endoskop (Karl
Storz GmbH, Tuttlingen, Germany) yoluyla divertikül
ve özofagus girişi ekspoze edildi (Şekil 2). Divertikül
derinliği 43 mm olarak ölçüldü. Daha sonra divertikül
ile özofagus arasındaki ortak duvar bir özofagus klempi
ile yukarı çekilip gergin halde tutulur iken açılandırılabilir
lineer vasküler endostapler (Covidien) yardımı
ile bu ortak duvarın kesilip aynı anda zımbalanması
yolu ile divertikülostomi gerçekleştirildi (Şekil 3). Bu
esnada ortak duvarın içinde yer alan krikofarengeal kas
da kesilmiş yani krikofarengeal miyotomi de yapılmış
oldu. Ameliyat yaklaşık 15 dakika sürdü ve ameliyat
sırası sorun yaşanmadı.
Ameliyat sonrası seyir: Ameliyattan sonraki iki geceyi hastanede ve sorunsuz (ateş veya göğüs ağrısı olmadan) geçiren hasta ameliyat sonrası üçüncü günde oral beslenmeyi denedi. Oral alımı tolere eden hasta o gece de hastanede izlendi ve ertesi gün oral yoldan ılık, sıvı ve yumuşak diyet önerilerek taburcu edildi. Altı hafta sonra kontrole gelen hasta oral alım performansının ameliyat öncesine oranla belirgin olarak arttığını (subjektif iyileşme) ve yaklaşık 1.5 kg aldığını ifade etti. Aynı diyet önerileri ile hasta altı ay sonra kontrole çağrıldı.
Transservikal divertikülektomi, yalnız başına ya da krikofarengeal miyotomi ile birlikte yıllardır Zenker divertikülü tedavisinde başarı ile uygulanmaktadır.[2-5] Elbette açık cerrahinin bazı dezavantajları vardır. Bunlar arasında boyunda skar, cerrahi diseksiyon esnasında nörovasküler yapıların (özellikle larengeal sinirlerin) zarar görme riski, boyunda seroma veya hematom oluşma riski ve pansuman gereksinimi sayılabilir. Açık cerrahi birkaç saat sürer ve hasta birkaç saat anestezi almak zorunda kalır, hastanede kalış süresi ve ameliyat sonrası yeniden oral alıma başlama süresi genelde uzundur.[2-5] Açık cerrahinin bu dezavantajları klinisyenleri daha az invaziv ve daha kısa süren tedavi seçeneği arayışına itmiş ve Zenker divertikülü tedavisinde endoskopik cerrahi yöntemler geliştirilmiştir. Endoskopik yöntemler 1980’li yıllardan beri cerrahi ekspozisyonun sağlanabildiği 2-7 cm derinliğindeki Zenker divertiküllerinin tedavisinde başarı ile uygulanmaktadır. Endoskopik yöntem açık cerrahinin yukarıda bahsedilen dezavantajlarına sahip değildir, cerrahi işlem kısa sürer, anestezi ve hastanede kalış süresi kısadır.[1,5] Endoskopik cerrahinin dezavantajları ise daha çok lazer ya da koter benzeri araçlar ile yapıldığında ortaya çıkabilecek mediastinal amfizem veya enfeksiyon riski, stapler yardımı ile yapıldığında ise kesenin dibine tam inilemediğinde olabilecek yetersiz miyotomi riskidir.[1-5] Ancak Zenker divertikülünün sıklıkla 60 yaş üstü nüfusta tespit edildiği dikkate alındığında; ameliyat, anestezi ve hastanede kalış süreleri daha kısa olan endoskopik cerrahinin bu hasta grubu için ideal olduğunu düşünüyoruz.
Hastamızda ameliyat sonrası 72. saatte oral beslenme denendi, tolere etmesi üzerine o gece de hastanede izlendi ve ameliyat sonrası dördüncü günde taburcu edildi. Bu süreyi 24 saate indirip hastayı ameliyatın ertesi sabahı taburcu eden cerrahlar da vardır (Dr. John Salassa ve Dr. Peter Belafsky ile kişisel tartışma). Deneyimli merkezler ile karşılaştırdığımızda, cerrahi tekniği yeni uygulamaya başladığımız için biz oral alıma biraz daha geç başlıyoruz ve henüz tekniğin uzun dönem sonuçları hakkında kesin bilgi sahibi değiliz. Bunun dışında, hastaya manofloroskopi yapılabilmiş olsa idi ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası sonuçlar istatistiksel olarak karşılaştırılabilir idi. Büyük bir akademik merkezde çalışıyor olmamıza rağmen teknik imkansızlıktan dolayı maalesef hastaya manofloroskopi yapılamadı. Oysa ki hem istatistiksel analize uygun hem de objektif veri sağlayan manofloroskopi, farengeal yutma güçlüğü olan hastaların tanısında, cerrahiye yönlendirilmesinde ve ameliyat sonrası takibinde altın standarttır ve modern merkezlerin yutma bozuklukları ünitelerinde bu hastalara rutin olarak uygulanmaktadır.[1,7,8]
Bu olgu nedeni ile seçilmiş hastalarda transoral endoskopik Zenker divertikülostomi girişiminin güven ile uygulanabilecek ve en azından erken dönemde başarılı sonuçlar verebilecek bir yöntem olduğunu düşünüyoruz. Bildiğimiz kadarı ile ülkemizde bir merkez dışında stapler ile transoral endoskopik Zenker divertikülü cerrahisi yapılmamaktadır. Bazı gastroenteroloji kliniklerinde fiberoptik endoskopi eşliğinde girişim yapılmaktadır, ancak fiberoptik endoskopi ile stapler kullanımı henüz mümkün olmadığından bu yöntem rijit endoskopik yöntemimize göre daha az güvenli ve daha sınırlı girişime izin vermektedir. Açık cerrahi ise dezavantajları ve risklerden dolayı kimi zaman hastalar tarafından kimi zaman da cerrahlar tarafından göze alınamayabilmektedir, bu gibi durumda hastalar gerekli tedavi hizmetini alamamaktadır. Yıllardır güven ile uygulanan transoral endoskopik cerrahi Zenker divertikülü (2-7 cm) olan hemen her hastaya önerilebilir. Genellikle ileri yaşta ve ek morbiditeleri olan ve uzun süreli anestezi almaları riskli olan bu hasta grubunda endoskopik cerrahi uygun bir seçenektir. Ülkemizde Zenker divertikülü ve diğer farengeal yutma bozukluğu olan hastaların yeterince tanı ve tedavi hizmeti alamadığına inanıyoruz. Bu yüzden çalışmamızın güncel bir cerrahi tedavi seçeneği hakkında farkındalık yaratacağını ve yutma güçlüğü olan hastaların başvurduğu tüm hekimlerin hastalara yaklaşımına katkıda bulunacağını düşünüyoruz.
Çıkar çakışması beyanı
Yazarlar bu yazının hazırlanması ve yayınlanması
aşamasında herhangi bir çıkar çakışması olmadığını
beyan etmişlerdir.
Finansman
Yazarlar bu yazının araştırma ve yazarlık sürecinde
herhangi bir finansal destek almadıklarını beyan etmişlerdir.
1) Ozgursoy OB, Salassa JR. Functional and manofluorographic
outcomes after transoral endoscopic pharyngoesophageal
diverticulostomy. Arch Otolaryngol Head Neck Surg 2010;136:463-7.
2) Akın M, Anadol AZ, Kurukahvecioglu O, Bostancı H, Tezel
E, Cifter C. Zenker divertikülü: Vaka serisi. Yeni Tıp Dergisi
2008;25:86-8.
3) Yılmaz M, Erin S, Kapkaç M, Akgün E, Kara E, Yararbas
O. Zenker divertikülü ve cerrahi tedavisi. Türkiye Klinikleri
Gastroenterohepatoloji Dergisi 1996;7:160-2.
4) Teke Z, Bostancı EB, Aksoy E, Ulas M, Dalgıc T, Atalay F,
et al. Zenker divertikülünün cerrahi tedavisi. Ulusal Cerrahi
Dergisi 2010;26:73-8.
5) Fırat O. Zenker Divertikülü. Güncel Gastroenteroloji
2010;14:134-7.