Safen ven greftlerinin 5 yılın sonunda yarıya yakınının tıkandığı haled, IMA greflerinin 10 yılın sonunda %90 civarında açık kaldığı ve LADnin IMA ile kanlandırılmasının yaşama oranını uzattığı bilinmektedir[1]. Bilateral IMA uygulanan hastaların uzun dönem takip sonuçları ilk 7 yılda tek IMAdan farklılık göstermektedir. Buna karşın 7 yıldan uzun takiplerde yaşama oranının bilateral IMA uuuygulanan olgularda yüksek olduğu; ameliyat sonrası dönemde tekrarlayan anjina vemiyokard enfarktüsü oranlarının ise bu grupta anlamlı olarak düşük olduğu bildirilmektedir[5]. Bu da, çok damar hastalarında arteriyel greft kullanımının artmasıyla uzun dönem cerrahi sonuçların olumlu yönde etkilenebileceğini düşündürmektedir.
İskemik kalp hastalığında RGA ilk kez Bailey tarafından posterior myokardiuma gömülerek kullanılmıştır[6]. RGAnın koroner bypass grefte olarak kullanımı ilk kez 1987 yılında Pym ve arkadaşları tarafından bildirilmiştir[7]. Ülkemizdeki ilk uygulama ise Yüksek İhtisas Hastanesinde 1989 yılında gerçekleştirilmiştir[8].
RGA uzun bir greft olup, hemen bütün koroner arterlerin kanlandırılmasında kullanılabilir olması önemli bir avantajıdır. Bu greftin kullanılmasının dezavantajları ise önemsiz olup ameliyat süresini uzatması ve vazospazma yatkın olmasıdır. RGA kullanımının koroner bypass cerrahisinde morbidite ve mortalite artışına sebep olduğu bildirilmemiştir[4]. Yaşam beklentisi uzun olan çok damar hastalarının yanısıra diğer RGA kullanma indikasyonları; reoperasyonlar ve diğer greftlerin yetersiz olduğu durumlardır[8].
Her iki IMA kullanılarak tam revaskülarizasyon imkanı zorlanabilir. Bu amaçla sequantial IMA anastommozu, IMAnın Y greft olarak kullanımı veya her iki IMAyı uç uca eklemek suretiyle çok damar anastomozu denenebilir (2,9,10). Uzun dönemde IMA gibi davranacağı umulan RGA, bu açıdan üçüncü bir arteriyel greft olarak genç yaştaki çok damar hastalarında kullanılabilir ve ven greftlerine ait potansiyle komplikasyonların önleneceği beklenebilir[4].
1) Loop FD, Lytle BW, Cosgrove DM, et al: Influence of
internal-mammary-artery graft on 10-year survival
and other cardiac events. N Engl J Med , 1986, 314:1.
2) Galbut DL, Traad EA, Dorman MJ, et al: Twelve-year
experience with bilateral internal mammary artery
grafts. Ann Thorac Surg 1985, 40:24.
3) Van Son JAM, Smedts F, Vincent JG, van Lier HJJ,
Kubat K: Comparative anatomic studies of various
arterial conduits for myocardial revascularization. J
Thorac Cardiovasc Surg 1990, 99:703.
4) Lyte BW, Cosgrove DM, Ratliff NB, Loop FO: Coronary bypass grafting with the right gastroepiploic artery. J Thorac Cardiovasc Surg 1989, 97:826.
5) Fiore AC, Naunheim KS, Dean P, et al.: Results of internal thoracic artery grafting over 15 years: Single
versus double grafts. Ann Thorac Surg, 1990, 49:202 .
6) Bailey CP, Hirose T, Brancato R, Aventure A, Yamamato A: Revascularization of the posterior of the
heart. Ann Thorac Surg. 1966, 2:791.
7) Pym J, Brown PM, Charrette E, Parker J, West RO:
Gastroepiploic-coronary anastomosis. A viable alternative bypass graft. J Thorac Cardiovasc Surg 1987,
95:256.
8) Zorlutuna Y, Katırcıoğlu SF, Cumhur T, Taşdemir O,
Beyazıt K: Gastroepiploik arterin koroner bypass
grefti olarak kullanılması. Türkiye Klinikleri Kardiyoloji, 1990, 3:57 .