Çalışma planı: Çalışmaya alt ekstremitesinde 5 cm ve üstünde çap farkı ve belirgin ödemi olan 224 hasta (136 erkek, 88 kadın; ort. yaş 24±6.2; dağılım 20-51) alındı. Tüm hastalarda lenfödem dereceleri, ciltte renk değişikliği bulguları, enfeksiyon, travma ve malignite nedeniyle lenfadenektomi ve/veya radyoterapi uygulanma öyküleri ile yakınmaların başlama yaşı değerlendirildi.
Bulgular: Hastaların %9.8inde iki taraflı, %90.2sinde tek taraflı lenfödem vardı. İki taraflı lenfödem bulunan hastaların sekizi primer, dokuzu sekonder, üçü idiyopatik ve ikisi Klippel-Trenaunay sendromluydu. Tek taraflı lenfödem bulunan hastaların %14ü primer, %72si sekonder, %3.6sı idiyopatikti, %7.2sinde mikst tip hastalık ve %3.2sinde Klippel-Trenaunay sendromu vardı. Selülit, lenfanjit, cerrahi girişim, travma ve inguinal bölgeye malignite nedeniyle lenfadenektomi ve/veya radyoterapi yapılması, uygulanan univaryans analizde sekonder lenfödem gelişimi için anlamlı bulunurken, multivaryans analizde selülit, lenfanjit ve inguinal bölgeye malignite nedeniyle lenfadenektomi ve/veya radyoterapi yapılması anlamlı bulundu.
Sonuç: Tekrarlayan enfeksiyonlar özellikle yatkınlığı olan hastalarda kalıcı lenfödeme neden olmaktadır. Ayrıca neoplazi nedeniyle inguinal bölge lenf metastazı sonrası yapı lan lenfadenektomi ve bu bölgeye uygulanan radyoterapi kalıcı lenfödeme neden olmaktadır.