Çalışma planı: Çalışmaya, iskemik kalp hastalığı nedeniyle KABG cerrahisi uygulanan ve ameliyattan sonra erken dönemde AF gelişmesi nedeniyle amiodaron kullanılan 20 hasta (15 erkek, 5 kadın; ort. yaş 64±9; dağılım 43-79) alındı. Amiodaron, yükleme dozunu (150 mgr/10 dk) takiben ilk 0-6 saatte 1 mgr/dk, 6-24 saatte 0.5 mgr/dk infüzyon şeklinde verildi. Yirmi dört saatte 1000-1200 mgr intravenöz amiodaron verildikten sonra günlük 400 mgr (2x200 mgr) oral doza geçildi.
Bulgular: Hastaların AFye giriş zamanları ortalama 21.0±23.2 saat idi; AFye giriş 10 hastada ilk sekiz saatte görülürken, 10 hastada 13-70. saatler arasında meydana geldi. Sekiz hasta (%40) amiodaron tedavisi ile ortalama 25.4±22.0 saatte sinüs ritmine döndü. On iki hasta (%60) ise AF ritminde kaldı. Üç hastaya (%15) amiodaron tedavisinden yedi gün sonra elektriksel kardiyoversiyon uygulandı. Üç hasta (%15) ise AF ritmi ile taburcu edildi. Mortalite yedi hastada (%35) görüldü; bunların altısı amiodaron tedavisine rağmen AF ritminde kalan hastalardı. Atriyal fibrilasyon sonrası yedi hastada (%35) inotrop gereksinimi, iki hastada (%10) intraaortik balon pompası ihtiyacı oldu. Amiodarona başlandıktan sonra dört hastada (%20) bradikardi gelişti. Atriyal fibrilasyon ritminde kalan hastalarda ameliyat sonrası destek ihtiyacı anlamlı derecede yüksek bulunurken (p<0.05), bradikardi (p=0.06) ve mortalite (p=0.08) oranları daha yüksek, ameliyat sonrası entübasyon süresi, yoğun bakımda kalış süresi ve hastanede kalış süresi daha uzun idi.
Sonuç: Bu çalışmada, KABG cerrahisi sonrası gelişen AFnin amiodaron ile yeterince tedavi edilemediği ve AFnin sürdüğü hastalarda inotrop ihtiyacının ve mortalitenin yüksek olduğu görüldü.