Çalışma planı: Ocak 1999 ve Temmuz 2010 tarihleri arasında transtorasik özofajektomi uygulanan distal özofagus yerleşimli 22 ADK (12 kadın, 10 erkek; ort. yaş 61.5±11.2 yıl; dağılım 40-79 yıl) ve 48 SHK olgusu (28 kadın, 20 erkek; ort. yaş 56.8±12.1 yıl; dağılım 28-83 yıl) retrospektif olarak incelendi.

Bulgular: Adenokarsinom ve SHK’de en sık görülen semptomlar disfaji ve kilo kaybı (sırasıyla %90.9, %40.9 ve %93.8, 37.5%) idi. Adenokarsinomlu altı olguda (%27.3), SHK’li 18 olguda (%37.5) sigara içme öyküsü vardı. Ameliyat sonrası komplikasyon ADK’li dört olguda (%18.2) ve SHK’li 21 olguda (%43.8) gelişti (p=0.033). Ameliyat sırası ölüm ADK’li olgularda gözlenmez iken, SHK’li üç olgu (%6.3) ameliyat sırasında hayatını kaybetti. Medyan sağkalım ADK’de 34.3 ay, SHK’de 30.5 ay idi. Beş yıllık sağkalım ADK’de %33.3, SHK’de %17.1 idi (p=0.55).

Sonuç: Bu çalışmada ameliyat sonrası komplikasyon oranının SHK’de ADK’lı olgulara göre anlamlı derecede daha yüksek olduğu, ancak uzun dönem sağkalımda istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı görüldü. Distalde yerleşmiş özofagus kanserli olgularda transtorasik özofajektomi güvenli bir tedavi yöntemi olarak görülmektedir.