Çalışma planı: Ocak 2010 - Temmuz 2013 tarihleri arasında kliniğimizde koroner arter baypas greftleme yapılan toplam 478 hasta (305 erkek, 173 kadın; ort yaş 62.1 yıl; dağılım 40-83 yıl) çalışmaya alındı. Veriler, hastaların tıbbi dosyalarından ve hastane kayıtlarından elde edildi. Hastaların tümü ameliyat sonrası yoğun bakım ünitesinde monitörize edildi. Telemetride P dalgası olmaksızın düzensiz ritim ile 30 saniyeden uzun süren atriyal fibrilasyon, ameliyat sonrası atriyal fibrilasyonu olarak tanımlandı. Tüm hastalar CHADS2 ve CHA2DS2-VASc skorlama sistemleri ile değerlendirildi.

Bulgular: Dört yüz yetmiş sekiz hastanın 102’sinde ameliyat sonrası atriyal fibrilasyon gelişti. CHADS2 ve CHA2DS2-VASc skorları, ameliyat sonrası atriyal fibrilasyonu gelişen hastalarda, diğerlerine kıyasla, istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksekti (2.1±0.8’e karşın 1.1±0.8, p<0.001 ve 4.3±1.1’e karşın 2.2±1.1, p<0.001). Yaş, sol atriyum çapı, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu ve CHA2DS2- VASc skoru ameliyat sonrası atriyal fibrilasyonu ile bağımsız olarak ilişkiliydi. CHA2DS2-VASc skorunun ≥2 olması, ameliyat sonrası atriyal fibrilasyonu gelişimini %96.3 duyarlılık ve %74.6 özgüllük ile öngördü (AUC=0.906, 95% GA=0.875-0.938, p<0.001).

Sonuç: CHA2DS2-VASc skoru, izole koroner arter baypas greftleme ameliyatı sonrası atriyal fibrilasyonu gelişiminin güçlü bir öngördürücüsüdür. Bu nedenle, CHA2DS2-VASc skorlama sistemi, koroner arter baypas greftleme sonrası atriyal fibrilasyonu öngörmede sınıflandırma aracı olarak kullanılabilir.