Amaç: Bu çalışmada özofagus kanserli hastalarda uygulanan, kendi kendine genişleyen metal stentlere bağlı gelişen komplikasyonlar ve bu komplikasyonların tedavi yöntemleri sunuldu.

Çalışma planı: Çalışmaya kliniğimizde Ocak 2000 - Aralık 2014 tarihleri arasında 334 metal stent yerleştirilen 268 ameliyat edilemez özofagus kanserli hasta (140 erkek, 128 kadın; ort. yaş 64.4±16.3 yıl; dağılım 28-91 yıl) dahil edildi. Komplikasyon gelişen hastalar ve bu komplikasyonlar için benimsenen tedavi yaklaşımları retrospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular: Toplam 365 komplikasyon görüldü. Otuz hastada majör komplikasyon [13 kanama (%4.8), 9 aspirasyon pnömonisi (%3.4), 3 trakeal kompresyon (%1.1), 2 perforasyon (%0.7) ve 3 özofagorespiratuvar fistül (%1.1)], 334 hastada minör komplikasyon [245 göğüs ağrısı (%91.4), 36 tümörün aşırı büyümesi (%13.4), bir tümörün içe doğru büyümesi (%0.4), 10 kısmi stent migrasyonu (%3.7), 8 stentin mideye düşmesi (%2.9), 12 gastroözofageal reflü (%4.5), 8 stentin yerleştirilememesi (%2.9), 5 hıçkırık (%1.9), 2 yabancı cisim hissi (%0.7), 2 stentin genişlememesi (%0.7), 1 granülasyon dokusu gelişimi (%0.4), 3 stentin gıda ile tıkanması (%1.1), 1 cilt erozyonu (%0.4)ve 1 stent kırılması (%0.4)] tespit edildi. Stent uygulaması öncesi ve sonrasında ortalama disfaji skoru sırasıyla 3.6 ve 2.4 idi. Stent uygulaması sonrası dört hastada (%1.5) mortalite gözlendi.

Sonuç: Özofageal stent uygulaması güvenli ve etkili bir yöntem olmasına rağmen birçok komplikasyona neden olmaktadır. Bu komplikasyonların nasıl tedavi edileceğini bilmek hastanın yaşam kalitesini artırıp morbidite ve mortaliteyi azaltabilir.

Keywords : Komplikasyon; özofagus kanseri; stent; tedavi