Kliniğimizde 1989 yılından bu yana 44 hastaya (41 erkek, 3 kadın) toraks duvarı deformitesi nedeniyle cerrahi korreksiyon uygulandı. Ortalama yaş 21.8 olup, 15 ile 38 arasında değişmektedir. Operasyon endikasyonları kardiak, respiratuvar, kozmetik ve psikolojik nedenlerdi. Deformiteler 36 hastada (%81.8) pektus ekskavatum, 5 hastada (%11.3) pektus karinatum ve 3 hastada (%6.8) mikst tipteydi. Yedi hastada (%15.9) malformasyonun aile hikayesi vardı. Semptomlar 23 hastada (%52.2) eforla dispne ve yorgunluk, 12 hastada (%27.2) çarpıntıydı. Beş hastada minimal skolyoz vardı. Cerrahi teknik olarak tüm olgularda; anormal kostal kartilajların subperikondrial rezeksiyonu, sternumun transvers ve longitudinal osteotomisi, Kirschner teli ile stabilizasyon uygulandı. Kirschner teli genellikle 2-3 hafta sonra çıkarıldı. Tüm hastalar uzun süreli takibe alındı. Sonuçlar Humprey-Jaretzki sınıflamasına göre; çok iyi, iyi, orta ve kötü olarak değerlendirildi.
Erken veya geç mortalite izlenmedi. Morbidite oranı %6.8'di. 12 hastada intraoperatif ve postoperatif ilk 6 saat içinde pnömotoraks gelişti. Erken takipte hastaların kardiak ve respiratuvar semptomları düzeldi. Sonuçlar 30 hastada (%68.2) çok iyi, 13 hastada (%29-5) iyi ve 1 hastada (%2.2) ortaydı.
Erişkin hastalarda toraks duvarı deformitelerinin cerrahi tedavisi kozmetik, ortopedik ve psikolojik olarak iyi sonuçlar vermektedir. En az orta derecede deformitesi olan hastalarda her yaşta operasyon yapılması gerektiğine inanıyoruz.