Çalışma planı: Çalışmaya Amerikan Anestezistler Derneği risk grubu 1-2 olan ve elektif torakotomi planlanan 45 hasta (24 erkek, 21 kadın; ort. yaş 54.6±7.7 yıl; dağılım, 18-65 yıl) dahil edildi. Hastalar; tek akciğer ventilasyonu olmaksızın torakotomi geçirecekler (grup 1, n=15), tek akciğer ventilasyonu ile torakotomi geçirecekler (grup 2, n=15) ve iki akciğerin ventile edilmesi ile torakotomi geçirecekler (grup 3, n=15) olmak üzere randomize şekilde üç gruba ayrıldı. İskemi modifiye albumin, malondialdehit ve laktat ölçümleri için kan örnekleri tek akciğer ventilasyonundan bir dakika önce (t0), tek akciğer ventilasyonundan 30 dakika sonra (t1), tek akciğer ventilasyonundan 60 dakika sonra (t2) ve ameliyat sonrası 24. saatte (t3) alındı. Grup 1 için t0 toraksın açıldığı zaman olarak tanımlandı.

Bulgular: Grup 2"de tek akciğer ventilasyon süresi arttıkça iskemi modifiye albumin, malondialdehit ve laktat düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı derecede artış gerçekleşti (p<0.01). Grup 3"te plazma iskemi modifiye albümin ve malondialdehit düzeyleri t1, t2 ve t3"te grup 2"ye kıyasla istatistiksel olarak anlamlı derecede daha düşüktü (p<0.01). Grup 3"te plazma laktat düzeyleri t1 ve t3"te grup 2"ye kıyasla anlamlı derecede daha düşüktü (p<0.01).

Sonuç: Toraks cerrahisinde ventile edilmeyen akciğerin düşük tidal volüm ve yüksek frekans ile ayrı ventile edilmesi tek akciğer ventilasyonuna bağlı oksidatif strese yanıtı azaltır.