Çalışma planı: Ocak 2012 - Ocak 2014 tarihleri arasında akciğer adenokarsinomu ile yeni tanı konan 12 hasta, malign plevral mezotelyomalı 12 hasta ve kontrol grubu olarak sekiz sağlıklı birey çalışmaya alındı. Ribonükleik asit izolasyonu için -80°C"de saklanan taze akciğer adenokarsinom dokuları işlendikten ve malign plevral mezotelyomalı hastaların parafine gömülü dokuları deparafinize edildikten sonra, tamamlayıcı deoksiribonükleik asit sentezi ve deoksiribonükleik asit onarımı ile ilişkili 84 genin ekspresyonu gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyon testi ile çalışıldı. Her kat değişiminin ekspresyonu tümör hücrelerinin ekspresyonuna göre hesaplandı.

Bulgular: BRCA1, BRCA2, CDK7, MLH3, MSH4, NEIL3, SMUG1, UNG, XRCC2 ve XRCC4 genleri, kontrol grubuna kıyasla, akciğer adenokarsinomlu hastalarda beş kattan daha fazla ekspresyon sergiledi. Kontrol grubuna kıyasla, malign plevral mezotelyomalı hastalarda APEX2, BRCA1, BRCA2, CDK7, MLH1, MLH3, MSH3, MSH4, NEIL3, PARP2, PARP3, PMS1, RAD50, RAD51, RAD51B, RAD51D, RAD52, RPA3, SMUG1, UNG, XPA, XRCC2 ve XRCC4 genlerinde beş kat daha fazla ekspresyon izlendi. Malign plevral mezotelyomalı ve akciğer adenokarsinomlu olguların karşılaştırmasında, CDK7, MLH1, TREX1, PRKDC, XPA, PMS1, UNG ve RPA3 genlerinin aşırı eksprese olduğu tespit edildi.

Sonuç: Çalışma sonuçlarımız, malign plevral mezotelyoma ve akciğer adenokarsinom hücrelerinde deoksiribonükleik asit onarım genlerinin ekspresyon profilleri arasında farklılıklar olduğunu gösterdi. Çalışma sonuçlarımıza göre, TREX1, PRKDC ve PMS1 genleri bu iki patolojinin ayırıcı tanısında önemli bir rol oynayabilir.