Çalışma planı: Bu kesitsel çalışmaya Ocak 2016 ile Ağustos 2016 tarihleri arasında sol ventrikül destek cihazı takılan ve tedavinin üçüncü ayına ulaşan Türkiye"den toplam 20 hasta (15 erkek, 5 kadın; ort. yaş 41.8±13.4 yıl; dağılım, 20-65 yıl) ve Almanya"dan 40 hasta (33 erkek, 7 kadın; ort. yaş 55.2±11.6 yıl; dağılım, 21-76 yıl) alındı. Her iki grubun yaşam kalitesinin değerlendirilmesinde Avrupa Yaşam Kalitesi-5 Boyut Anketi ve Kansas City Kardiyomiyopati Anketi-12 kullanıldı.

Bulgular: Alman hastaların %65"i implantasyon sonrasında işe geri dönerken, Türk hastaların hiçbiri işe geri dönmedi (p=0.000). Türk (%70) ve Alman (%40) hastalar sol ventrikül destek cihazı ile yaşamakta zorlandıklarını ifade etti (p=0.028). Avrupa Yaşam Kalitesi-5 Boyut Anketi görsel analog ölçeği skoru ortalaması Türk hastalarda %70.50, Alman hastalarda ise %62.38 idi. Kansas City Kardiyomiyopati Anketi-12 ortalama skoru, Alman hastalara kıyasla, Türk hastalarda anlamlı şekilde yüksek idi (p=0.01).

Sonuç: Sol ventrikül destek cihazı implantasyonu Türk ve Alman hastaların her ikisinde de yaşam kalitesini iyileştirdi. Sol ventrikül destek cihazı olan Türk hastalar, daha bağımsız bir yaşamı benimseme, yaşantılarını ev ile sınırlandırmama ve fonksiyonel kapasiteleri doğrultusunda işe geri dönme konularında cesaretlendirilmelidir.