Çalışma planı: Toplam 35 adet erkek Wistar sıçanı (250 to 350 g) rastgele beş gruptan birine ayrıldı: sham, iskemi-reperfüzyon, rivaroksaban, dabigatran ve apixaban grupları. Sham grubuna median laparotomi yapıldı. İskemi-reperfüzyon grubuna bir hafta süreyle salin gavaj verildi. Diğer gruplardaki hayvanlara bir hafta boyunca günde bir kez rivaroksaban (3 mg/kg), dabigatran (15 mg/kg) veya apiksaban (10 mg/kg) oral gavaj ile verildi. İnfrarenal abdominal aorta 60 dk. boyunca klemplendi ve iskemi-reperfüzyon, rivaroksaban, dabigatran ve apiksaban gruplarında 120 dk. süreyle reperfüzyon sağlandı. Reperfüzyon sonunda böbrekler biyokimyasal ve histopatolojik analiz için örneklendi.

Bulgular: Renal total antioksidan kapasitesi azalmış ve total oksidan kapasite, interlökin-1 beta ve tümör nekroz faktör-alfa iskemi-reperfüzyon grubunda sham grubuna kıyasla yüksek bulundu (p<0.005). Histolojik hasar skorları da, iskemi-reperfüzyon grubunda daha yüksekti (p<0.005). Direkt oral antikoagülan uygulaması, rivaroksaban, dabigatran ve apiksaban gruplarında, iskemi-reperfüzyon grubuna kıyasla total antioksidan kapasitesinde artışa ve total oksidan kapasitesi, tümör nekroz faktör-alfa ve interlökin-1 beta da azalmaya neden oldu (p<0.005). Histolojik hasar skorları rivaroksaban ve dabigatran gruplarında, iskemi-reperfüzyon grup skorlarına kıyasla daha düşüktü (p<0.005).

Sonuç: Direkt oral antikoagülanlar, aortik klemplemenin neden olduğu böbrek dokusu oksidasyonunu ve enflamasyonunu azaltır. Rivaroksaban ve dabigatran, böbreklerde iskemi-reperfüzyon ile ilişkili histolojik hasarı hafifletir.