Çalışma planı: Kritik bacak iskemili 60 hasta iloprost trometamol infüzyonu ile birlikte altı aylık silostazol tedavisi (grup 1, n=30) veya standart iloprost trometamol infüzyonu (grup 2, n=30) uygulanmak üzere iki gruba randomize edildi. Çalışmanın primer sonlanma noktaları ayak-bileği kol indeksi, yürüme mesafesi ve görsel analog ölçeği’ndeki skor değişimleri ile 24 haftalık sürede ekstremitenin korunmasıydı. Hastaneye tekrar yatma gereksinimleri ve analjezik ilaç kullanım miktarları da çalışmanın ikincil sonlanma noktaları idi.

Bulgular: Ayak bileği kol indeks ölçümleri açısından grup 1 ve grup 2’de sırasıyla ortalama %12 ve %5.4’lük artış olduğu gözlendi (p<0.05). Başlangıç ve 24. haftadaki maksimum yürüme mesafeleri: Başlangıç: grup 1: 43.1 m, grup 2: 43.5 m (p>0.05), 24. haftada: grup 1: 75.1 m, grup 2: 63.8 m (p>0.05). Grup 1’de başlangıca göre maksimum yürüme mesafesinde 32 m (%74.2), grup 2’de ise 20.3 m (%46.6) artış gözlendi (p<0.05). Görsel analog ölçeği skoru başlangıçta grup 1’de 8.4, grup 2’de 8.3 idi (p>0.05). Yirmi dört haftalık periyot sonunda bu değerler grup 1’de 3.5 ve grup 2’de 5.2’ye geriledi (p<0.05). Grup 2’de bir hastada parmak ampütasyonu yapıldı. Yirmi dört haftalık periyot sonunda grup 1’deki yedi hasta parasetamol ve nonsteroid antiinflamatuvar ilaç (NSAİİ) gibi analjezikler kullanıyordu. Grup 2’de altı hastada yeniden hastaneye yatış gereksinimi oldu.

Sonuç: Kritik bacak iskemisinin iloprost trometamol artı silostazol kombinasyonu ile tedavisi, iloprost trometamol monoterapisine kıyasla, daha iyi sonuçlar vermiştir. Bu kombinasyon, semptomatik rahatlama ve hastaların yaşam kalitesinde iyileşme açısından ümit vericidir. Perkütan girişim veya revaskülarizasyon seçeneği olmayan hastalarda bu tedavi rejimi akılda bulundurulmalıdır.