Amaç: Bu makalede sağ ventrikül çıkım yolu rekonstrüksiyonunda perikardiyal yama ile pulmoner neosinüs oluşturulmasına ilişkin orta dönem sonuçlar bildirildi.

Çalışma planı: Ocak 2000 - Aralık 2012 tarihleri arasında kliniğimizde sağ ventrikül çıkım yolu darlığı nedeni ile perikardiyal yama ile neosinüs oluşturulan 33 hasta retrospektif olarak incelendi. Cerrahi sonrasında ekokardiyografik bulgulara göre değerlendirilen 28 hastanın ortalama takip süresi 4.7 yıl (dağılım 1-10 yıl) idi.

Bulgular: Ortalama kadiyopulmoner baypas ve kros klemp süresi sırasıyla 112.8±23 ve 66.9±9.4 dk idi. Ameliyat sonrası dönemde yoğun bakım ünitesinde üç hastada inotropik destek gereksinimi oldu. Fallot tetrolojisi nedeni ile ameliyat edilen bir hasta ameliyat sonrası üçüncü günde pnömoni ve sepsis nedeni ile reentübasyonu takiben kaybedildi. Diğer hastalar ortalama 8.1±1 günde taburcu edildi. Takip sürecinde hiçbir hastada tekrar ameliyat gereksinimi olmadı. Fonksiyonel kapasiteleri New York Heart Association (NYHA) sınıflandırmasına göre 25 hastada sınıf 1 iken, üç hastada NHYA sınıf 2 idi. Ekokardiyografik incelemede bir hastada ikinci derecede, altı hastada birinci derecede pulmoner yetmezlik mevcut olup ortalama gradiyent 21±3 mmHg idi.

Sonuç: Çalışma bulgularımız, perikardiyal yama ile neosinüs oluşturulmasının düşük ameliyat sırası mortalite oranları ile güvenilir bir yöntem olduğunu göstermektedir. Bu tekniğin orta dönem sonuçları cesaretlendirici olup, sağ ventrikül çıkım yolu rekonstrüksiyonunda alternatif bir tedavi yöntemi olarak düşünülebilir.

Keywords : Neosinüs; perikardiyal yama; sağ ventrikül çıkım yolu darlığı