Çalışma planı: Otuz adet Wistar tipi erkek sıçandan alınan torasik aort segmentleri (Her ilaç için 20 endotelli 20 endotelsiz olmak üzere; 2 mm genişliğinde toplam 120 vasküler halka) içinde Krebs solüsyonu bulunan izole organ banyosuna asıldı. Doku örnekleri fenilefrin ile izometrik kasılma sağlandıktan sonra verapamil, papaverin ve nitrogliserinin her biri ile ayrı ayrı izometrik gevşeme yanıtları konsantrasyon-yanıt eğrisi oluşturacak şekilde kaydedildi. Bu işlem endotelsiz doku preparatlarında da tekrarlandı.

Bulgular: Papaverin ve verapamilin 10^-8 M konsantrasyondan itibaren gevşeme yanıtı oluşturmaya başladığı ve 10^-3 M konsantrasyonda maksimuma çıktığı, nitrogliserinin ise daha düşük konsantrasyonda 10^-12 M’de etki göstermeye başladığı ve maksimum etkisini 10^-6 M konsantrasyonda gösterdiği saptandı. Nitrogliserin en potent ilaç iken, verapamil ile papaverin bunu takip etmekteydi. Etkinlik yönünden değerlendirildiğinde ise, en etkili ilaçlar sırasıyla papaverin (%140.5±6.7), nitrogliserin (%110.8±1.35) ve verapamil (%99±4.14) idi. Endotelsiz aort preperatlarında yanıtlar benzerdi (p≥0.05, F test).

Sonuç: İzole sıçan aortunda yapılan çalışmada potensi en yüksek olan ilaç nitrogliserin, etkinlik yönünden en güçlü ilaç ise papaverin idi. Çalışma bulgularımız endotelin bu ilaçların oluşturduğu vazodilatasyon yanıtında rol oynamadığını gösterdi.