Ekim 1989 ile Temmuz 1993 tarihleri arasında, yaşlan 26 ile 84 arasında değişen (ortalama 63.2) toplam 129 hastada Carpentier teknikleri kullanılarak mitral kapak rekonstrüksiyonu yapıldı. Kapak hastalığı 64 hastada (%49.6) dejeneratif, 29 hastada iskemik (%22.5), 27 hastada (%20.9) romatizmal kalp hastalığına, 8 hastada ise (%6.2) bakteriyel endokardite bağlı idi. Anatomi-patolo- jik sınıflamada 31 hasta (%30.2) grup l, 76 hasta (%59) grup II 14 hasta (%10.8) grup III"de yer aldı. İlave kardiak girişim olarak; 5I hastada myokardial revaskülarizasyon, 17 hastada aort kapak replasmanı, 10 hastada triküspid plasti, 3 hastada da atrial steptal defekt tamiri yapıldı. Hastaların %69.7'si preoperatif class III-IV efor kapasitesine sahip idi. Operatif mortalite olmadı. Erken posto- peratif dönemde izole rekonstrüksiyon yapılan grupları 2 hasta (%4.2) kombine girişim yapılan grupları ise 4 hasta (%4.9) kaybedildi. Toplam mortalite %4.6 oldu. Bunların l tanesi tromboem- boliye bağlı olarak görüldü (%0.8). Erken donemde önemli mitral yetersizliği nedeniyle 4 hastada reoperasyon gerçekleştirildi (%3.2). Bu grupta mortalite görülmedi. Postoperatif geç dönemde, biri izole rekonstrüksiyon yapılan toplam 4 hasta (%3.2) kaybedildi. 118 hasta (%91.4) 384.7 hasta yılı (min:7ay, max:53 ay) takıp edildi ve %83'ü class l, %11.9'u class U, %5.1'ı class III efor kapasitesine sahip idi. Yapılan Doppler ekokardiografik incelemede hastaların %74.6'sında mitral kabağı olma- dığı, %16.1'inde (+), %6.8'inde ise (++) kaçak olduğu tesbit edildi. Düşük tromboemboli riski ve reoperasyon insidensi nedeniyle rekonstriktif girişimlerin mümkün olan her olguda öncelikli olarak gözönüne alınması gerektiğine inanmaktayız.