Çalışma planı: Bu geriye dönük gözlemsel kohort çalışmaya pnömonektomi veya lobektomi sonrası akut solunum yetmezliği gelişip YBܒye kabul edilen 57 akciğer kanseri hastası dahil edildi. Hastalar pnömonektomi (grup 1; 19 erkek, 1 kadın; ortanca yaş 65 yıl) ve lobektomi (grup 2; 36 erkek, 1 kadın; ortanca yaş 62 yıl) gruplarına ayrıldı. Solunum fonksiyon testi, invaziv veya noninvaziv mekanik ventilasyon sonuçları, YBܒde kalış süresi, YBÜ mortalitesi ve uzun dönem mortalite kaydedildi. Gruplar kaydedilen verilere göre karşılaştırıldı.

Bulgular: Grup 1 ve grup 2’de ameliyat öncesi ortanca birinci saniye zorlu ekspirasyon volümü değerleri sırasıyla 1.58 L (beklenen %61) ve 1.82 L (beklenen %63) idi (p=0.82). Ameliyat sonrası sepsise bağlı akut solunum yetmezliği olan hasta oranı grup 1 (%65) ve grup 2’de (%52.6) benzer idi (p=0.37). Grup 1 ve grup 2’nin ortanca YBÜ kalış süresi (sırasıyla 9 ve 8 gün, p=0.76), YBÜ mortalitesi (sırasıyla %30.0 ve %18.6, p=0.34) ve uzun dönem sağkalımları benzerdi (sırasıyla n=6, 11 ay; n=21, 5 ay, p=0.79).

Sonuç: Pnömonektomi veya lobektomi uygulanan akciğer kanseri hastalarının ameliyat sonrası sepsis nedeniyle YBܒde kalması gerekebilir. Çalışmamız bu hastalarda YBÜ mortalitesinin ve uzun dönem sağkalımın akciğer rezeksiyonu türünden etkilenmediğine işaret etmektedir.