Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi, Kardiyovasküler Cerrahi Kliniği’nde Haziran 1993 ile Nisan 1996 tarihler arasında 30 olguya Dinamik Kardiyomyoplasti ameliyatı uygulanmıştır. 5’i (% 17) kadın, 25’i (%83) erkek olan olgularımızın ortalama yaşı 41±9’dur. Olgularımızın 12’si (%40) iskemik dilate kardiyomyopati, 18’i (%60) idiopatik dilate kardiyompopati nedeni ile ameliyat edilmiştir.

MATERYAL METOD

Preoperatif 24 olgu NYHA Klas III, 6 olgu NYHA Klas intermittent IV olup, sol ventrikül global EF ortalaması ile 24±6 idi. Erken dönemde 6 hasta kaybedildi (% 20). Univariate analizine göre; konkomitan koroner cerrahi, preoperatif sol ventrikül EF’nun % 20’nin altında olması ve iskemik etyolojinin erken hastane mortalitesiyle yakın ilişki olduğu tespit edildi. Erken hastane mortalitesi iskemik grupta idiopatik gruba göre daha fazla idi (% 36’ya karşılık % 7, p<0.05). Ancak, erken mortaliteyi içeren Kaplan - Meier 24 aylık survival analizinde her iki grup arasında istatistiki anlamlı fark bulunamamıştır. Olgularımızın postoperatif 24. ayda NYHA Klas ortalaması 1.2 (p<0.05), EF ortalaması % 35±6 (p<0.05) ve Kaplan-Meier analizine göre survival % 72 idi. Her iki gruptaki olguların fonksiyonel kapasitelerinde önemli düzelme tespit edilirken, bu düzelmenin postoperatif 24. ayda idiopatik grupta daha belirgin olduğu görülmüştür. (p<0.05). Yine postoperatif EF her iki grupta da istatistiki anlamlı yükselme gösterirken, postoperatif 12. ve 24 aylarda iskemik gruba göre idiopatik grupta daha belirgin artışlar gözlenmiştir (p<0.05). Geç dönemde 2 olgu kaybedildi.

SONUÇ

Dinamik kardiyomyoplasti ameliyatlarının, konjestif kalp yetersizliğinin cerrahi tedavisinde etkili bir metod olduğu, hem idiopatik, hem de iskemik kökenli dilate kardiyomyopatide klinik ve hemodinamik düzelme sağladığı, ancak düşük hastane mortalitesi ve yüksek klinik-hemodinamik iyileşme düzeyi nedeniyle idiopatik grupta daha etkin olduğu kanaatine varılmıştır.