1990-1994 yılları arasında Acil Cerrahi Servisi’ne başvuran onbir hasta değerlendirildi. Hastaların yaş ortalaması 30.9 (17-63) kadın-erkek oranı 1/10 idi.

Tanı, kan basıncı düşmesi, santral venöz basıncın artması ve kalp seslerinin derinden gelmesi bulgularına dayanılarak konuldu. Sekiz hastada (%73) bu triad mevcuttu. Üç hastada (%27) ek olarak yapılan perikardiosentez sonucu kan saptaması ile tanı doğrulandı.Bıçak yarası yedi hastada sol parasternal bölge, iki hastada sağ parasternal, iki hastada hem sağ hem sol parasternal bölgede idi. Üç hastada torax duvarında birden fazla yara yeri mevcuttu. On hastada (%9) sağ ventikül + interventriküler septum+ ventrikül yaralanması mecuttu.

Dokuz hastada sol anterolateral torakotomi,iki hastada median sternotomi ile perikarda ulaşıldı. Perikard vertikal açılarak kalbe ulaşıldı. Myokard dört hastada (%36) prolen, yedi hastada (%64) ipek ile primer olarak sütüre edildi. İki hastada (%18) ek olarak sol akciğer yaralanması mevcuttu ve primer onarıldı. Toplam üç hasta (%27) peroperatuar exitus oldu.

İki hasta postoperatif dönemde kalp cerrahisi merkezine gönderildi. Postoperatif dönemde hastanemizde takibi yapılan altı hastanın birinde sol akciğer alt lob atelektazisi, bir hastada ampiem görüldü.

Çalışmamızın sonuçlarına göre; morbidite ve mortalite oranımızın literatürde bildirilenlerle uyumlu olduğu ve kalp yaralanması şüphelenildiğinde gerekli resüsitasyonu takiben torakotomi yapılması ve kalp yarasının primer onarılmasının uygun olduğu kanısına varıldı.