Çalışma planı: Kasım 2013 - Eylül 2020 tarihleri arasında infrarenal abdominal aort anevrizması nedeniyle endovasküler onarım yapılan toplam 152 hasta (135 erkek, 17 kadın; ort. yaş: 70.6±6, dağılım 57-87 yıl) retrospektif olarak incelendi. Femoral giriş tipine göre hastalar iki gruba ayrıldı: total perkütan femoral giriş ve açık femoral cutdown erişim ile endovasküler onarım. Ameliyat süresi, kontrast madde miktarı, transfüzyon gerektiren kanama, ameliyathaneye dönüş, giriş damar komplikasyonları, yara komplikasyonları ve genel hastanede kalış uzunluğu dahil olmak üzere ameliyat sırası ve sonrası veriler karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışmada 87 (%57.2) femoral cutdown erişim onarımı ve 65 (%42.8) perkütan femoral erişim onarımı olgusu değerlendirildi. Perkütan erişim grubunda daha sık görülen kronik obstrüktif akciğer hastalığı dışında (p=0.014) iki grup benzer demografik ve klinik özelliklere sahiplerdi (p>0.05). Ayarlama sonrasında yaş, diabetes mellitus, kronik obstrüktif akciğer hastalığı ve obezitenin başarısız perkütan erişimin belirleyicisi olmadığı gözlendi. Perkütan femoral erişim, yara enfeksiyonunu önleyen tek faktör olarak gözlendi (olasılık oranı=0.166, %95 güven aralığı: 0.036-0.756; p=0.021).

Sonuç: Femoral erişim tercihi mortaliteyi ve yeniden müdahaleyi etkilemese de, perkütan erişim endovasküler onarım, cutdown femoral erişime kıyasla, ameliyat süresini, hastanede kalış süresini ve yara yeri komplikasyonlarını azaltır.