Bu makalede koronavirüs hastalığı 2019 (COVID-19) pandemisinin zirvesi sırasında başvuran 29 yaşında bir kadın hastada aktif damar içi ilaç kullanımına bağlı doğal kapak enfektif endokardit olgusu sunuldu. Hasta, aort kapak replasmanı ve mitral kapak onarımı ile birlikte karmaşık bir kardiyak cerrahi müdahale geçirdi. Ciddi biventriküler yetmezlik nedeniyle kardiyotomi sonrası ekstrakorporeal membran oksijenasyon (ECMO) desteği gerekti. Bu benzeri görülmemiş durumda, hastanın yönetiminde farklı aşamalarda birçok etik ikilem ortaya çıktı. Bu ikilemler, aktif damar içi ilaç kullanımı olan hastalarda postkardiyotomi ECMO kullanımını destekleyen kanıtların olmamasından ve COVID-19 pandemisi sonucu gelişen kaynak kıtlığı nedeniyle sağlık sistemimiz üzerinde oluşan baskıdan kaynaklandı. Bu olgu sunumunda, hem hastanın çıkarlarını hem de mevcut kaynakları göz önünde bulundurarak ekiplerimiz tarafından alınan kararlar sunuldu. Bu karar sürecinin diğer ekipler için değerli bir öğrenme deneyimi olarak hizmet edeceğini ve gelecekte benzer durumlar için bir örnek olacağını umuyoruz.

Keywords : COVID-2019 ekstrakorporeal membran oksijenasyon, enfektif endokardit, damar içi ilaç kullanımı, tıp etiği