Çalışmaplanı:Ardışık, 65 yaş ve üzeri, 140 hastada prospektifolarak Edmonton Kırılganlık Ölçeği (EFS), Fried KırılganlıkFenotipi (FFP), FRAIL, Katz ve el kavrama gücü (HGS) testlerininbirbiriyle, ameliyat sonrası sonuçlarla ve mortaliteyle ilişkisiaraştırılmıştır.
Bulgular:Hastalar median 880.5 (dağılım, 0-1237) gün izlenmiş,kaybedilen hastalarda EFS ve FFP skorları, komplikasyon geçirenhastalarda ise EFS (p=0.002), FFP (p=0.004) ve FRAIL skorları(p=0.006) yüksekti. EFS, FFP ve FRAIL testine göre, kırılganhastalarda New York Heart Association kapasitesi, EuroSCORE IIve STS mortalite riski daha yüksek; hemoglobin değeri, HGS dahadüşüktü. Kırılgan altgruplarda EFS testine göre hastanede kalış(p=0.003), FFP testine göre ise yoğun bakım kalış süresi uzundu(p=0.029). Kırılgan olmayan FFP alt grubunda mortalite gözlenmedi.Kaplan-Meier log-rank sağ kalım eğrileri, EFS, FFP ve HGStestlerine göre kırılgan olmayanlar lehine anlamlı farklılık gösterdi(p<0.05). Kırılgan ve kırılganlık öncesi dönemde olan hastalardamortalite için rölatif risk, 0.9 ile 4.6 arasında değişmekteydi. Enduyarlı test FFP skalasıydı (eğri altındaki alan=0.721). Kappaistatistiğine göre beş test arasında uyumdan çok uyumsuzluk vardı(Kappa <0.411).
Sonuç:Açık kalp cerrahisi yapılacak ≥65 yaş hastalarda, kırılganolmayanların belirlenmesinde FFP testi güvenle kullanılabilir. Kırılganhastaların belirlenmesinde EFS ümit verici olsa da, bu hasta grubundaoptimum bir kesme değeri belirlemek için farklı testlerin kullanıldığıgeniş ölçekli başka çalışmalara gereksinim vardır.