Çalışma planı: 2000-2004 yılları arasında, pektus ekskavatum ve pektus karinatum nedeniyle cerrahi düzeltme yapılan ardışık 30 hasta (21 erkek, 9 kadın; ort. yaş 15.1±3.4; dağılım 5-20) geriye dönük olarak incelendi. On dokuz hastada (%63.3) karinatum, 11 hastada (%36.7) ekskavatum deformitesi vardı. En sık semptom nefes darlığıydı (17 hasta, %56.7). Altı hastada (%20) elektrokardiyografide nonspesifik T ve ST değişiklikleri saptandı. Ekokardiyografide 10 hastada (%33.3) mitral kapak prolapsusu görüldü. Bir hastada ileri derece olmak üzere, üç hastada (%10.3) skolyoz vardı. Tüm hastalarda cerrahi teknik olarak modifiye Ravitch onarımı kullanıldı. Ortalama takip süresi 12±3 ay idi.

Bulgular: Hastanede yatış süresi dört günle 21 gün arasında değişmekteydi (pektus karinatumlu olgularda ortalama 4.8±1.4 gün, ekskavatumlu olgularda 9.8±4.9 gün). Ameliyat sonrasında bir hastada (%3.3) yara yeri enfeksiyonu, bir hastada pnömotoraks gelişti; bir hastada 24 saat süren aralıklı taşikardi atakları görüldü. Tüm hastaların ameliyattan tamamen memnun oldukları görüldü. Ameliyat sonrası dönemde geç komplikasyon olarak altıncı ayda bir hastada deformitenin orta derecede tekrarladığı gözlendi.

Sonuç: Pektus ekskavatum ve karinatum deformitelerinde modifiye Ravitch tekniği ile sternuma normal pozisyonu verilmiş ve anterior göğüs duvarının normal görünümü sağlanmıştır. Düşük morbiditesi, ameliyat sonrası hastanede kalış süresinin kısa olması, düşük maliyeti ve yüksek hasta tatmini bu tekniğin önemli avantajlarıdır.