Çalışma planı: Ekim 2010 - Şubat 2012 tarihleri arasında kliniğimizde transkateter aort kapak implantasyonu yapılan, cerrahi riski yüksek (EuroSCORE 26.0±9.9) 35 hasta (16 erkek, 19 kadın; ort. yaş 77.4±6.9 yıl; dağılım 58-91 yıl) çalışmaya dahil edildi. Edwards SAPIEN (n=27) ve CoreValve protezler (n=8) transfemoral (n=33), transapikal (n=1), subklavian (n=1) yaklaşım ile yerleştirildi. Hastaların işlem öncesi ekokardiyografik ortalama kapak alanı 0.6±0.1 cm², ortalama transvalvüler gradiyent 53.3±8.0 mmHg idi.

Bulgular: İşlemin başarı oranı %97 idi. İşlem sonrasında ortalama transvalvüler gradiyent 9.8±2.7 mmHg’ye gerilerken (p<0.001), kapak alanı 1.9±0.2 cm²’ye yükseldi (p<0.001). Hastalarda işlem öncesi 3.5±0.5 olan NYHA fonksiyonel kapasite işlem sonrası üç aylık takipte 1.4±0.6’ya geriledi (p<0.001). Hastaların sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonlarında işlem öncesine göre birinci ayda anlamlı derecede artma saptandı (%50.1±11.4’e kıyasla %52.5±10.4, p<0.001). İşlem sonrası dört hastada kalıcı pil gereksinimi oldu (3 CoreValve, 1 Edwards SAPIEN). İlk 30 günlük takipte dört ölüm olayı görüldü (%11.4). İşleme bağlı mortalite dahil ortalama 9 aylık takip süresince (dağılım 0-17 ay) dokuz hasta kaybedildi.

Sonuç: Tek merkezli olarak işlem başarımız ve erken ve orta dönem sonuçlarımız, dünyadaki diğer çalışmalarla paralel olarak bu hasta grubu için ümit vericidir.