Çalışma planı: Hastanemiz kalp ve damar cerrahisi bölümünde 2008 Ocak - Eylül 2012 tarihleri arasında tedavi edilen 36 hasta (23 erkek, 13 kadın; ort. yaş 58.3 yıl; dağılım 43-77 yıl) retrospektif olarak incelendi.

Bulgular: Hastaların 19’u (%52.7) diyabetik idi. Fistüller 21 hastada (%58.3) antekübital bölgede yerleşimli iken, diğer fistüller ön kolda distal yerleşimli idi. Dört hastada (%11.1) distal revaskülarizasyon interval ligasyon, sekiz hastada (%22.2) banding, dört hastada (%11.1) anastomoz ve dilate ven segmenti plikasyonu, beş hastada (%13.8) 6 mm PTFE greft (4-6 cm boyunda) interpozisyonu ve sekiz hastada (%22.2) distal radial arter ligasyonu uygulandı. Dört hastada (%11.1) banding işlemi radial arter ve yan dal ligasyonları ile birlikte uygulandı. Üç hastada (%8.3) ise, distal giriş kullanılarak revizyon cerrahisi uygulandı. Hiçbir hastada işlem sonrası tril kaybı görülmedi. Bir hasta dışında kateter gereksinimi olmadı. Ortalama takip süresi 10.9 ay (dağılım 1-28 ay) olarak bulundu. Beş hastada (%13.8) işlem başarısız oldu. Otuz bir hastanın (%86.1) yakınmaları ise tam olarak düzeldi.

Sonuç: Diyalize bağlı çalma sendromlarında uygun revizyon teknikleri ile hastaların mevcut arteriyovenöz fistülleri korunarak, yüksek oranda diyaliz devamlılığının sürdürülebileceğini düşünüyoruz.