Çalışma planı: Haziran 2011 - Haziran 2014 tarihleri arasında kliniğimizde kalp ameliyatı geçiren 1123 pediatrik hastanın kayıtları retrospektif olarak incelendi. Ameliyat sonrası şilotoraks gelişen 35 hasta (19 erkek, 16 kız; ortanca yaş 240 gün; dağılım 5 gün-15 yıl) çalışmaya dahil edildi.

Bulgular: Şilotoraks gelişimi en sık tek ventrikül tamirlerinde saptandı (n=11, %31). Bunu aortik ark tamiri (n=9, %25), Fallot tetralojisi (n=4, %11) atriyoventriküler septal defekt tamirleri (n=4, %11), arteriyel switch ameliyatları (n=3, %8), ventriküler septal defekt tamirleri (n=2, %6) ve diğer ameliyatlar (n=2, %6) izledi. Ortanca şilotoraks drenaj süresi dokuz gün (dağılım 2-44 gün) idi. Beslenme yönetimi yağdan fakir diyet, orta zincirli yağ asitlerinden zengin enteral beslenme ve total parenteral beslenmeyi içerdi. On dört hastaya oktreotid, dört hastaya duktus torasikus ligasyonu ve dört hastaya plörodezis uygulandı. Dokuz hastada sepsis gözlendi ve üç hasta kaybedildi.

Sonuç: Pediatrik kardiyak cerrahi sonrası gelişen şilotoraks nadir olmayan bir komplikasyondur. En sık tek ventrikül tamiri sonrasında gelişir ve ameliyat sonrası klinik seyir ve morbidite üzerinde anlamlı etkiye sahiptir.