Çalışma planı: Şubat 2014 - Temmuz 2014 tarihleri arasında, 12 saatlik nöbet öncesi ve sonrasında Dupleks ultrasonografi ile 32 hemşirenin (30 kadın, 2 erkek; ort. yaş 31.3±5.1 yıl; dağılım 23-46 yıl) 64 alt ekstremitesi ileriye dönük olarak değerlendirildi. Ultrasonografik incelemeler aynı radyolog tarafından benzer koşullarda gerçekleştirildi. Hemşirelerin çalışma süresi kaydedildi ve nöbet öncesi ve nöbetin hemen sonrasında incelendi. Manuel kompresyon ve Valsalva manevrası ile reflü provoke edildi. Pretibiyal ödem kaydedildi. Spektral veriler, derin ve yüzeyel ven segmentlerinden elde edildi.

Bulgular: Nöbet öncesinde sadece bir hemşirede ödem vardı; ancak, nöbet sonrası ek olarak beş hemşirede iki taraflı ödem gelişti (p=0.002). Pretibiyal ödemli hemşirelerin çalışma süresi, a nlamlı d üzeyde d aha u zundu. T üm s egmentlerde, iki teknik ile de nöbet öncesi ve sonrası ölçümlerde anlamlı bir fark yoktu (p>0.05). Manuel kompresyon ve Valsalva manevrası teknikleri derin venlerde “hiç” ya da “zayıf” uyumluluk gösterirken, yüzeyel venlerde bu “makul” veya “iyi” uyumluluk gösterdi.

Sonuç: Çalışma bulgularımız, nöbet sonrasında pretibiyal ödemde anlamlı artış ile her iki reflü provokasyon tekniğinin de nöbet öncesi ve sonrası benzer sonuçlar verdiğini göstermektedir.