Çalışma planı: Aralık 2015 - Şubat 2016 tarihleri arasında elektif kardiyopulmoner baypas uygulanan toplam 54 hasta (42 erkek, 12 kadın; ort. yaş 59.6±11.6 yıl; dağılım 31-83 yıl) prospektif olarak çalışmaya alındı. Her hasta için bölgesel serebral oksijen satürasyon monitörizasyonu ile birlikte cerrahi hazırlığı, anestezi ve standart veri takibi yapıldı. Hastalar ameliyattan 24 saat önce ve sonra Mini-Mental Durum Değerlendirmesi’ne tabi tutuldu. Serebral oksimetre ve kan glukoz düzeyleri önceden belirlenen zamanlarda örneklendi (T0: anesteziden önce; T1: anesteziden sonra; T2: iskemi sonrası; T3: reperfüzyon sonrası ve T4: cerrahi sonrası).

Bulgular: Kardiyopulmoner baypasın farklı evrelerinde serebral oksijen satürasyon değerlerinde ve kan glukoz düzeylerinde görülen değişiklikler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunamadı. Diabetes mellitus varlığı veya testin zamanlaması açısından hastaların Mini-Mental Durum Değerlendirmesi skorları arasında da anlamlı bir fark yok idi.

Sonuç: Çalışma bulgularımız, kardiyopulmoner baypas sırasında glisemik değişikliklerin bölgesel serebral oksijenasyonda değişikliğe neden olmadığını göstermektedir. Ayrıca, diğer değişkenler sabit tutulduğunda, kan glukoz düzeylerindeki değişiklikler ameliyat sonrası nörolojik fonksiyonları değiştirmemektedir.