Çalışma planı: Nisan 2003 - Ağustos 2017 tarihleri arasında patolojik olarak kanıtlanmış Evre IIIA-B N2 küçük hücreli dışı akciğer kanseri tanısı konmuş ve neoadjuvan tedavi almış ve ardından akciğer rezeksiyonu yapılmış toplam 105 hasta (99 erkek, 6 kadın; ort. yaş: 54.5±8.2 yıl; dağılım 27-73 yıl) retrospektif olarak incelendi. Evreleme algoritma grupları (Grup 1=birinci mediastinoskopi-ikinci klinik, Grup 2=birinci mediastinoskopi-ikinci minimal invaziv, Grup 3=birinci mediastinoskopi-ikinci yeniden mediastinoskopi ve Grup 4=birinci minimal invaziv-ikinci mediastinoskopi) oluşturuldu ve karşılaştırıldı.

Bulgular: Birinci evrelemede 90 hastaya mediastinoskopi ve 15 hastaya minimal invaziv yöntem ile N2 tanısı kondu. İkinci evrelemede 44 hasta klinik yöntem, 23 hasta minimal invaziv yöntem, 23 hasta yeniden mediastinoskopi ve 15 hasta mediastinoskopi ile yeniden evrelendirildi. Grup 1, 2, 3 ve 4"ün yanlış negatiflik oranları sırasıyla %27.2, %26.1, %21.8 ve %13.3 idi. En güvenilir evreleme algoritmasının ilk basamakta minimal invaziv yöntem ve ikinci basamakta mediastinoskopi olduğu belirlendi. Genel ortalama beş yıllık sağkalım oranı %46.3±4.4 iken, lenf nodu tulumunda evre azalmasının sağkalımı iyi yönde etkilediği saptandı (sırasıyla %54.3"e kıyasla %21.8; p=0.003).

Sonuç: Evre IIIA-B N2 küçük hücreli dışı akciğer kanseri tedavisinde neoadjuvan tedavi öncesi ve sonrasında seçilecek evreleme yöntemi kritiktir. Yeniden mediastinoskopide teknik zorluk ve yetersiz örnekleme nedeniyle yanlış negatiflik oranı yükselmektedir. En iyi evreleme algoritması olarak ilk basamakta minimal invaziv yöntem ve ikinci basamakta mediastinoskopi önerilir.