Çalışma planı: Nisan 2020 - Ocak 2021 tarihleri arasında altta yatan akciğer hastalığı olmayan ve ilk atak spontan pnömotoraks tanısı konan toplam 86 hasta (78 erkek, 8 kadın; ort. yaş: 27±5 yıl; dağılım, 16-40 yıl) retrospektif olarak incelendi. Tanı sırasında tüm hastalar nazofarengeal sürüntülerinin polimeraz zincir reaksiyon testi ile COVID-19 açısından tarandı. Test sonuçlarına göre hastalar COVID-19(+) ve COVID-19(?) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Hava sızıntı süresi, hastanede yatış, nüks oranları ve tedavi yöntemleri ve mortalite oranları iki grup arasında karşılaştırıldı.

Bulgular: Pnömotoraks tanısını takiben, 18 (%21) hastaya COVID-19 tanısı kondu. COVID-19(+) hastalarda ortalama hava kaçağı ve akciğer ekspansiyon süresi anlamlı düzeyde daha uzun idi (her ikisi için de p<0.0001). Bu hastalarda hastanede kalış süresi de anlamlı düzeyde uzundu (p<0.0001). Medyan altı aylık takip süresince, mortalite gözlenmedi ve nüks oranı iki grup arasında benzerdi (p=0.998).

Sonuç: Çalışma sonuçlarımız COVID-19"un, spontan pnömotorakslı hastalarda iyileşme süresini olumsuz etkilediğini göstermektedir.