Materyal ve Metod: Şubat 1998 ve Haziran 2002 tarihleri arasında 21 olguya (15 erkek, 6 kadın; ortalama yaş 43.7 ± 14.2) kardiyak transplantasyon uygulanmıştır. Etiyoloji 13 olguda idiyopatik dilate kardiyomiyopati (%61.9), 7’sinde iskemik kardiyomiyopati (%33.3), 1 olgu da ise kapak hastalığı ve dilate kardiyomiyopati (%4.8) idi. Tüm olgularda biatriyal teknikle ortotopik kalp transplantasyonu uygulanmıştır.

Bulgular: Ortalama kardiyak iskemi süresi 163.9 ± 59.5 dakikadır (101-335). Perioperatif mortalite 3 olgu ile %14.3’tür. Postoperatif dönemde 5 hasta kaybedilmiştir. Postoperatif erken dönemde 9 olguda (%42.8) inotropik destek gerekmiştir. Üçü hariç tüm olgular 24 saat içinde ekstübe edilmişlerdir. Sağ kalp yetmezliği, akut rejeksiyon ve akut böbrek yetmezliği perioperatif dönemde gözlenen en belirgin komplikasyonlardır. Akut rejeksiyon (9 hasta, %42.8) ve enfeksiyon (11 hasta, %52.4) erken takip dönemindeki morbiditelerin çoğundan sorumludurlar. Bir olguda transplantasyon sonrası 2. ayda akciğerde lenfoproliferatif hastalık saptanmıştır. İlk 6 ay içinde 3 olguda mortalite gözlenmiştir. Geç dönemde bir olguda fatal sonuçlanan mediastinal lenfoproliferatif hastalık, diğer bir olguda ise ayakta Kaposi sarkomu tespit edilmiştir. Olguların önemli bölümünde geç dönemde hipertansiyon (7 hasta %33.3), renal disfonksiyon (5 hasta %23.8) ve insüline bağımlı diyabet (2 hasta %9.5), hiperlipidemi (9 hasta %42.9) ortaya çıkmıştır. Koroner anjiyografi ve intravenöz ultrasonografi tetkikleri sonrası 2 olguda geç dönem allograft vaskülopatisi saptanmıştır.

Sonuç: Erken dönemde akut rejeksiyon ve enfeksiyonlar mortalite ve morbiditenin en önemli nedenleridir. Geç dönemde ise immunsupressif tedavinin metabolik yan etkileri yanında maligniteler ve allogreft vaskülopatisi de gözlenmektedir.