Çalışma planı: 1983-1996 yılları arasında Fallot tetralojisi nedeniyle ameliyat edilen ve en az beş yıl izlenen 39 hasta (ort. yaş 12.1±3.1; dağılım 8-21) çalışmaya alındı. Sağ ventrikül çıkım yolu tamirinde 26 hastada transannuler yama, 13 hastada infundibuler yama kullanıldı. Tüm hastalar telekardiyografi, ekokardiyografi ve efor testiyle değerlendirildi. Ortalama takip süresi 7.1±2.1 yıl (dağılım 5-13 yıl) idi.

Bulgular: Pulmoner kapak yetersizliği transannuler yama kullanılan grupta belirgin olarak fazla bulundu (p=0.037). Tüm hastalarda ortalama rezidüel pulmoner gradiyent 20 mmHg’nin altındaydı ve iki grup arasında fark yoktu (p=0.63). Ameliyat sonrası erken dönemde ventrikül basınçları oranı azaldıkça pulmoner gradiyentin azaldığı görüldü. Transannuler yama kullanılan grupta sağ ventrikül diyastol sonu çap ve hacimleri, atım hacmi ve hacim indeksi daha yüksekti ve sağ ventrikül disfonksiyonunu gösteriyordu (p<0.05). Efor testinde, transannuler yama grubundaki bir hasta dışında tüm hastalarda ortalama 10 metabolik eşdeğer birim (METS) elde edildi. Transannuler yama kullanılan bir hastaya pulmoner kapak yetersizliği nedeniyle yeniden ameliyat planlandı.

Sonuç: Bulgularımız, transannuler yamanın ideal çapa özen göstermeksizin gereğinden büyük ve pulmoner yetersizliğe neden olacak şekilde yerleştirilmesinin sağ ventrikül fonksiyon bozukluğuna neden olacağını göstermektedir.