Özet

Methods: A total of 117 patients (96 males, 21 females; mean age 60.6 years; range 45 to 84 years) who underwent belowknee bypass were enrolled in this study. Patients with one of the risk factors at least including diabetes mellitus, hypertension, hyperlipidemia, smoking and obesity were accepted as highrisk patients. After surgery, patients were divided into four groups according to the MPV values. These groups were compared with each other in terms of survival time. Age, the amount of cigarette smoking, platelet count, treatment protocol, sex and risk status parameters were statistically analyzed.

Results: There was no statistically significant difference in term of age (p=0.074), the amount of cigarette (p= 0.882) platelet count (p= 0.496), and treatment protocol (p=0.278) between survivors and ex-patient. No statistically significant difference was observed in terms of sex (p=0.303) and risk (p=0.550) parameters between the mortality groups. The second MPV group (7.5 fl≤MPV≤9.4 fl) had longer survival than third MPV group (9.5 fl≤MPV≤11.4 fl) patients (p<0.001, f=8.62). It was observed that patients with higher MPV value had longer survival than patients with lower MPV values due to the tendency for thrombosis.

Conclusion: Our study results suggest that high MPV values constitute an important risk factor for survival of patients with below-knee bypass. The MPV values in the routine hemogram appears to be a practical method providing important clues regarding the survival of these patients.

Metabolik ve enzimatik olarak trombositlerin aktivitesi büyüklükleri ile ilgilidir.[3] Büyük hacme sahip trombositlerin protrombotik potensiyelleri daha yüksektir.[4] Ortalama trombosit hacminin (OTH) büyük olması, artmış agregasyon, tromboksan sentezi, beta (ß) tromboglobulin salınımı ve adezyon molekülünün ekspresyonunun artışı ile ilişkilidir.[5] Dolayısı ile bu hastalar tromboza daha eğilimlidir. Ayrıca diabetes mellitus (DM), hipertansiyon (HT), hiperkolesterolemi, sigara kullanımı ve obezitede de OTH değerlerinin yüksek olduğunun gösterilmesi, bu faktörlerle birlikte daha önceden bilinmeyen bir risk faktörünün varlığına da ışık tutmaktadır.[6]

Ortalama trombosit hacminin, rutin kan sayımı ile kolaylıkla ölçülebilen ve büyüklüğü trombosit aktivitesini; dolayısı ile kardiyovasküler hastalık potansiyeline işaret eden önemli bir göstergedir.[5]

Örneğin miyokard enfarktüsü (ME) ve stent içi stenozlarda, OTH’nin artmış olduğu gösterilmiştir.[7,8] O’Malley ve ark.[9] iskemik inmenin bütün alt tiplerinde OTH değerlerinin yüksek olduğunu bildirmişlerdir. Ayrıca renal arter stenozu (RAS)’nda da OTH’nin etkili olduğunu gösteren çalışmalar vardır.[10] Fakat periferik arter hastalıkları (PAH)’nda OTH’nin rolü ile ilgili bilgiler yetersiz olmakla beraber Berger ve ark.nın[11,12] yaptıkları bir çalışmada PAH olanlarda OTH değerinin anlamlı olarak yüksek olduğu saptanmıştır.

Bu bilgiler ışığında çalışmamızda diz altına baypas yapılan hastalardaki OTH değerlerinin mortalite ile olan ilişkisini araştırdık.

Yöntem

Tablo 1: Hastaların demografik verileri (n=117)

Hastaların iskemik semptomları Fontaine Ratschkow evrelemesine göre değerlendirildi. Diabetes mellitus, HT, hiperlipidemi, sigara ve obezite risk faktörlerinden en az birini taşıyan hastalar risk faktörü olan gruba dahil edilirken; diğer hastalar risk faktörü olmayan gruba alındı. HbA1c düzeyi %6’dan yüksek olan hastalar DM; sistolik kan basıncı 140 mmHg, diyastolik kan basıncı 90 mmHg’nın üstünde olan hastalar HT; LDL kolesterol düzeyi 100 mg/dl’nin üstünde olanlar hiperlipidemi ve VKİ’si 35 kg/m²’nin üzerinde olanlar ise obez hasta olarak kabul edildi. Hastaların ameliyat planlaması dijital substraksiyon anjiyografi (DSA) veya bilgisayarlı tomografi (BT) anjiyografi ile yapıldı.

Çalışmada 2011 yılı sonunda diz altı baypas yapılan bütün hastaların sağlık durumları araştırıldı. Cinsiyetin, yaşın, risk faktörlerinin, ayrıca içilen sigara miktarının ve trombosit sayılarının mortaliteye olan etkisi incelendi. Bunun yanında ameliyat sonrası verilen asetil salisilik asit (ASA), varfarin, silostazol ve klopidogrel gibi tedaviler ve bunların kombinasyonlarından oluşan protokoller de karşılaştırılarak mortaliteye etkisi olup olmadığı incelendi. Merkezimizde rutin hemogram incelemesindeki OTH’nin normal değerleri 7 fl ile 11 fl arası olarak kabul edilmektedir. Çalışmamızda OTH değerlerine göre hastalar; OTH≤7.4 fl= (grup 1); 7.5 fl≤OTH≤9.4 fl= (grup 2); 9.5 fl≤OTH≤11.4 fl= (grup 3) ve 11.5 fl≤OTH= (grup 4) olacak şekilde dört gruba ayrıldı. Yaşam süresi bakımından gruplar birbirleri ile karşılaştırıldı ve diz altı baypas yapılan hastalarda OTH’nin yaşam süresine olan etkisi araştırıldı.

Nicel verilerin normal dağılıma uygunluğu Kolmogorov-Smirnov analiziyle değerlendirildi. Bu değerlendirmeye göre yaş, sigara, trombosit sayısı parametreleri normal dağılıma uygun olmadığından, incelenmeler mortaliteye göre Mann Whitney U yöntemi ile yapıldı. Risk, cinsiyet ve ameliyat sonrası tedavi değişkenleri mortaliteye göre Pearson chi-square yöntemi ile araştırıldı. Ortalama trombosit hacmi sınıflarına göre yaşam sürelerinin incelenmesinde one-way ANOVA yöntemi kullanıldı.

Bulgular

Tablo 2: Yaş, sigara miktarı ve trombosit sayısının mortalite üzerine etkisi

Tablo 3: Yaşayan ve şu anda yaşamayan hastaların risk* ve cinsiyet açısından karşılaştırılması

Tüm hastaların tedavi protokolleri Tablo 4’de ayrıntılı olarak verilmiştir. Ameliyat sonrası aldıkları tedavi protokolleri bakımından yaşayan ve şu anda yaşamayan hastalar karşılaştırıldıklarında yine istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı görüldü (p=0.278).

Tablo 4: Yaşayan ve şu anda yaşamayan hastaların aldıkları tedavi protokollerinin oranları (p=0.278)

Yapılan istatistiksel analizde gruplara göre yaşam süreleri açısından anlamlı farklılık gözlendi (f=8.62, p<0.001). Bu farklılığın hangi gruplardan kaynaklandığını göstermek amacı ile post hoc yöntemlerden tukey HSD (Tukey’s honestly significant difference) testi uygulandı ve sonuçta farklılığın 2. ve 3. gruplardaki aritmetik ortalamalardan kaynaklandığı görüldü. İkinci gruptaki hastaların yaşam süreleri ortalama 6.45 yıl iken 3. gruptaki hastaların ortalama yaşam süreleri 3.19 yıl olarak bulundu (Tablo 5 ve Şekil 1). Dolayısı ile OTH oranı 7.5 fl≤OTH≤9.4 fl olan 2. gruptaki hastaların OTH oranı 9.5 fl≤OTH≤11.4 fl olan 3. gruptaki hastalara göre anlamlı olarak daha uzun yaşadığı saptandı. Grupların diğer karşılaştırmalarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (Tablo 6).

Tablo 5: Ortalama trombosit hacmi gruplarının ortalama yaşam süreleri

Tablo 6: Ortalama trombosit hacmi gruplarının ortalama yaşam süreleri açısından birbirleri ile karşılaştırılması

Şekil 1: O rtalama t rombosit h acmi g ruplarının o rtalama y aşam süreleri.

Tartışma

Randon ve ark.[16] venöz allogreftlerle diz altı baypas yapılan hastalarda bir, üç ve beş yıllık sağkalım oranların %87.4, %69.4 ve %64.5 olduğunu saptamışlardır. Ayrıca Illuminati ve ark.[17] yaptıkları bir çalışmada distal baypas yapılan 75 yaş üstü hastalardaki sağkalım oranlarını iki yıllık %80 ve üç yıllık %43 olarak bildirmişlerdir. Bunun yanında Lauterbach ve ark.[18] infrapopliteal baypas yapılan hastaların anket çalışmalarında bir yıllık ve üç yıllık mortalite oranlarını %31.6 ve %62 olarak bildirmişlerdir. Bu çalışmalardan da anlaşılacağı gibi diz altı baypas yapılan hastaların sağkalım oranlarının oldukça kısa olduğu görülmektedir.[18]

Yaptığımız çalışmada diz altı baypas yapılan hastalarda OTH oranlarının yüksek olması ile sağkalımın kısa olması arasında anlamlı bir ilişki olduğu saptandı. Ortalama trombosit hacmi oranı 7.5 fl≤OTH≤9,4 fl arasında olan 2. gruptaki ortalama yaşam süresi 6.45 yıl bulunurken; OTH oranı 9.5 fl≤OTH≤11.4 fl arasında olan 3. grupta ortalama yaşam süresi 3.19 yıl bulundu (p<0.005). Dolayısı ile diz altı baypas yapılan hastalardan yüksek OTH oranına sahip olanların yaşam sürelerinin daha kısa olduğu görüldü. Bu hastaların takipleri sırasında daha yüksek riske sahip olduklarını basit bir hemogram incelemesindeki OTH oranıyla pratik olarak anlamanın mümkün olacağı gösterildi.

Risk, cinsiyet, yaş, sigara miktarı ve trombosit sayısının sağkalıma olan etkisi anlamlı bulunmadı. Çalışmanın ileriki aşamalarında artan hasta sayısı ve takip süresi ile beraber bu faktörlerin de sağkalıma olan etkisi açısından anlam kazanabileceği öngörülmektedir.

Monaco ve ark.nın[19] yaptıkları bir çalışmada femoropopliteal baypas yapılan hastalarda klopidogrel+ASA ile varfarin+ASA tedavilerini kıyaslamış ve mortalite açısından anlamlı bir fark saptamamıştır. Çalışmamızda hastalardan ikisine ameliyat sonrası hiçbir tedavi uygulamadı. Bu hastalarla, diğer tedavi protokollerini uygulayan hastalar, sağkalıma olan etki açısından karşılaştırıldığında aralarındaki fark anlamlı bulunmadı (p=0.278). Ayrıca trombositler üzerinden etki gösteren ASA’nın OTH’ye ve trombosit sayısına olan etkisini gösteren kapsamlı çalışmalar yoktur. Fakat Erhart ve ark.,[20] aspirin tedavisinin trombosit sayısına ve hacmine in vivo ve in vitro olarak anlamlı bir etkisinin olmadığını bildirmişlerdir.

Çalışmamızda bazı sınırlamalar bulunmaktadır. Hastaların mortalite nedenlerinin ortaya konmamış olması bunlardan bir tanesidir. Diabetes Mellitus, HT, hiperkolesterolemi, sigara ve obezitenin OTH’yi artırdığını gösteren çalışmalar vardır.[21-23] Bunun gibi OTH’yi artıran nedenlere bakılmaksızın sadece direkt yüksek OTH değerlerinin sağkalım açısından risk teşkil ettiği gösterildi. Bir diğer sınırlama ise çalışmanın sadece Türk toplumu üzerinde yapılmış olmasıdır. Diğer toplumlarda sonuçlar daha farklı olabilir. Ayrıca OTH değerinin zaman içerisinde değişkenlik gösterebilmesi de bir diğer sınırlayıcı faktördür.[24]

Çıkar çakışması beyanı
Yazarlar bu yazının hazırlanması ve yayınlanması aşamasında herhangi bir çıkar çakışması olmadığını beyan etmişlerdir.

Finansman
Yazarlar bu yazının araştırma ve yazarlık sürecinde herhangi bir finansal destek almadıklarını beyan etmişlerdir.

Kaynaklar

1) Davì G, Patrono C. Platelet activation and atherothrombosis. N Engl J Med 2007;357:2482-94.

2) Michelson AD. Platelet function testing in cardiovascular diseases. Circulation 2004;110:e489-93.

3) Karpatkin S. Heterogeneity of human platelets. II. Functional evidence suggestive of young and old platelets. J Clin Invest 1969;48:1083-7.

4) Kamath S, Blann AD, Lip GY. Platelet activation: assessment and quantification. Eur Heart J 2001;22:1561-71.

5) Bath PM, Butterworth RJ. Platelet size: measurement, physiology and vascular disease. Blood Coagul Fibrinolysis 1996;7:157-61.

6) Papanas N, Symeonidis G, Maltezos E, Mavridis G, Karavageli E, Vosnakidis T, et al. Mean platelet volume in patients with type 2 diabetes mellitus. Platelets 2004;15:475-8.

7) Huczek Z, Kochman J, Filipiak KJ, Horszczaruk GJ, Grabowski M, Piatkowski R, et al. Mean platelet volume on admission predicts impaired reperfusion and long-term mortality in acute myocardial infarction treated with primary percutaneous coronary intervention. J Am Coll Cardiol 2005;46:284-90.

8) Chu SG, Becker RC, Berger PB, Bhatt DL, Eikelboom JW, Konkle B, et al. Mean platelet volume as a predictor of cardiovascular risk: a systematic review and meta-analysis. J Thromb Haemost 2010;8:148-56. doi: 10.1111/j.1538- 7836.2009.03584.x.

9) O’Malley T, Langhorne P, Elton RA, Stewart C. Platelet size in stroke patients. Stroke 1995;26:995-9.

10) Martin JF, Trowbridge EA, Salmon GL, Slater DN. The relationship between platelet and megakaryocyte volumes. Thromb Res 1982;28:447-59.

11) Berger JS, Eraso LH, Xie D, Sha D, Mohler ER 3rd. Mean platelet volume and prevalence of peripheral artery disease, the National Health and Nutrition Examination Survey, 1999-2004. Atherosclerosis 2010;213:586-91. doi: 10.1016/j. atherosclerosis.2010.09.010.

12) Vizioli L, Muscari S, Muscari A. The relationship of mean platelet volume with the risk and prognosis of cardiovascular diseases. Int J Clin Pract 2009;63:1509-15. doi: 10.1111/j.1742- 1241.2009.02070.x.

13) Kaplan KL, Owen J. Plasma levels of beta-thromboglobulin and platelet factor 4 as indices of platelet activation in vivo. Blood 1981;57:199-202.

14) Martin JF, Shaw T, Heggie J, Penington DG. Measurement of the density of human platelets and its relationship to volume. Br J Haematol 1983;54:337-52.

15) Guthikonda S, Alviar CL, Vaduganathan M, Arikan M, Tellez A, DeLao T, et al. Role of reticulated platelets and platelet size heterogeneity on platelet activity after dual antiplatelet therapy with aspirin and clopidogrel in patients with stable coronary artery disease. J Am Coll Cardiol 2008;52:743-9. doi: 10.1016/j.jacc.2008.05.031.

16) Randon C, Jacobs B, De Ryck F, Beele H, Vermassen F. Fifteen years of infrapopliteal arterial reconstructions with cryopreserved venous allografts for limb salvage. J Vasc Surg 2010;51:869-77. doi: 10.1016/j.jvs.2009.11.062.

17) Illuminati G, Bertagni A, Caliò FG, Papaspyropoulos V. Distal polytetrafluoroethylene bypasses in patients older than 75 years. Arch Surg 2000;135:780-4.

18) Lauterbach SR, Torres GA, Andros G, Oblath RW. Infragenicular polytetrafluoroethylene bypass with distal vein cuffs for limb salvage: a contemporary series. Arch Surg 2005;140:487-93.

19) Monaco M, Di Tommaso L, Pinna GB, Lillo S, Schiavone V, Stassano P. Combination therapy with warfarin plus clopidogrel improves outcomes in femoropopliteal bypass surgery patients. J Vasc Surg 2012;56:96-105. doi: 10.1016/j. jvs.2012.01.004.

20) Erhart S, Beer JH, Reinhart WH. Influence of aspirin on platelet count and volume in humans. Acta Haematol 1999;101:140-4.

21) Sharpe PC, Trinick T. Mean platelet volume in diabetes mellitus. Q J Med 1993;86:739-42.

22) Tschoepe D, Roesen P, Esser J, Schwippert B, Nieuwenhuis HK, Kehrel B, et al. Large platelets circulate in an activated state in diabetes mellitus. Semin Thromb Hemost 1991;17:433-8.

23) Coban E, Ozdogan M, Yazicioglu G, Akcit F. The mean platelet volume in patients with obesity. Int J Clin Pract 2005;59:981-2.

24) Martin JF, Plumb J, Kilbey RS, Kishk YT. Changes in volume and density of platelets in myocardial infarction. Br Med J (Clin Res Ed) 1983;287:456-9.