Methods: Between August 2009 and March 2012, the Heimlich valve was applied to 26 patients with prolonged air leaks and persistent pleural space who were operated for any reason in our clinic. Patients were discharged after the evaluation of posteroanterior chest X-ray performed four hours after the intervention and scheduled for weekly visits with repeated posteroanterior chest X-ray. Tube thoracostomy was ended in patients in whom airfluid drainage was cut without residual pleural space or with an acceptable degree of aseptic pleural space. The intervention was regarded as successful, if the lungs were fully expanded or patients needed no additional intervention.
Results: The Heimlich valves were inserted using the chest tubes 8-30 days after the operation and the patients were discharged. The mean removal time was 18 (range, 3 to 60) days. Complete expansion was observed in 19 patients (73%), while an acceptable degree of aseptic pleural space was found at the apex in five patients (19.2%) and in the laterobasal region in two patients (7.69%). The intervention failed in only one patient due to a large pleural space. The patient was reoperated and the space was obliterated with pectoral muscle flap.
Conclusion: Persistent pleural space and prolonged air leaks are the most challenging problems for thoracic surgeons. The Heimlich valve is a safe and effective treatment modality in patients with such problems.
Çalışmamızda, değişik nedenler ile ameliyat uygulanmış olan 26 hastada, ameliyat sonrası uzamış hava kaçağı ve plevral boşluk tedavisinde Heimlich valfi uygulamasının etkinliği retrospektif olarak değerlendirildi.
Ameliyat edilecek tüm hastalara rutin laboratuvar testleri, arteriyel kan gazları analizi, radyolojik incelemeler (göğüs radyografisi ve göğüs bilgisayarlı tomografisi) yapılır iken, pozitron emisyon tomografisi ve manyetik rezonans görüntüleme incelemesi yalnızca gereksinim duyulan hastalarda uygulandı.
Tüm hastalarda ameliyat sonunda akciğer ekspansiyonu sağlandı. Apikal ve bazal olarak yerleştirilen göğüs tüplerinden bazal olanı, genellik ile günlük drenajın 100 cc. altına düşmesi ile çekildi. Hava kaçağı yedi günden uzun süren hastalar, hava kaçağının daha yoğun gözlendiği tüpten Heimlich valfi uygulanması ve diğer tüpün çekilmesi sonrası taburcu edildi. Bazı hastalarda Heimlich valfi uygulaması öncesi uzamış hava kaçağı sorununu gidermek amacı ile negatif basınç ile aspirasyonu içeren çeşitli cihazlar uygulandı ve bunlarla sonuç alınamayınca Heimlich valfi uygulamasına karar verildi.
Heimlich valfi, tepesine küçük bir delik açılan idrar torbasına bağlandı. Uygulamadan dört saat sonra akciğer grafi ile başlangıç görüntü alındı ve hastalar haftalık kontrollere çağrılarak taburcu edildi. Kontroller sırasında hastalar hem klinik olarak hem de tam kan incelemesi ve direkt göğüs grafisi ile değerlendirildi. Hava-sıvı drenajı kesilen ve akciğer grafisinde plevral boşluğu kaybolan ya da hava drenajının kesilmesi ile birlikte kabul edilebilir miktarda aseptik plevral boşluğu (hemitoraksın %25’inden az) olan hastalarda tüp torakostomi sonlandırıldı. Akciğer grafisinde tam ekspansiyon veya ek alternatif girişim gerekmemesi başarı olarak değerlendirildi. Çalışma için Gaziantep Üniversitesi Etik Kurulundan onay alındı.
Tablo 1: Hastaların ameliyat nedenleri ve uygulanan işlemler
Tablo 2: Hastaların öğrenim durumu ve FEV1/FVC oranları
Heimlich valfi uygulaması sonrası poliklinik kontrolleri sırasında klinik ve radyolojik olarak değerlendirilen hastaların 19’u (%73) tam ekspansiyon (Şekil 1) ile iyileşir iken, beşi (%19.2) apekste, ikisi (%7.69) ise bazalde kabul edilebilir oranda aseptik plevral boşluk (Şekil 2) görünümü ile iyileşti. Hacim küçültücü cerrahi sonrası Heimlich valfi uygulanan ancak plevral boşluğu hemitoraksın %40’ı kadar miktarda sebat eden bir hastada (%3.8) ise Heimlich valfi uygulamasının başarısız olduğu kabul edildi. Bu hastada, pektoral kas flebi ile plevral boşluk doldurma işlemi yapıldı (Tablo 3).
Tablo 3: Hastaların Heimlich valfine alınması ve göğüs tüpünün sonlandırılması
Heimlich valfi ile tabucu edilen hastaların tümüne oral antibiyotik verildi. Hiçbir hastada ikinci bir tüp gereksinimi olmadı.
Hava kaçaklarının yedi günden uzun sürmesi olağan olmayıp, uzamış hava kaçağı olarak adlandırılır.[2] Lobektomi sonrası hava kaçağı görülme sıklığı %11- 12 civarındadır.[5] Cerfolio ve a rk.,[1] ameliyat sonrası uzamış hava kaçağı görülme oranının %26’ya kadar çıkabileceğini belirtmişlerdir.
Ameliyat sonrası plevral boşlukların büyük kısmı, zaman içinde plevra içi gazların absorbsiyonu, kalan akciğerin yeterli ekspansiyonu, mediastinal kayma, göğüs duvarının boşluğu doldurmak için uyum göstermesi ve diyafragmanın yükselmesi ile ortadan kalkar.[6] Ancak ameliyat sonrası inatçı plevral boşluk ve uzamış hava kaçağı, göğüs cerrahlarını en çok uğraştıran sorunlardır. İnatçı plevral boşluğun giderilmesi ve uzamış hava kaçağının kontrolü için birçok çalışma yapılmıştır.[7] Erken taburculuk ile hastane masraflarının azaltılması ve inatçı plevral boşluk havasının zaman ile reabsorbsiyonu için göğüs tüpüne Heimlich valfi takılması bunlardan biridir. Plevral boşluk drenajının güvenli, etkili ve basit bir şekilde yapılmasına olanak sağlayan Heimlich valfi, sıvının ve havanın tek yönlü geçişine izin verir, klemplemeye gerek yoktur.[8]
Cerfolio ve ark.,[9] kendi geliştirdikleri bir hava kaçağı derecelendirme sistemi ile ameliyat sonrası birinci gün, cihazın 5/7 ve daha büyük hava kaçağı gösterdiği hastalarda hava kaçağının ameliyat sonrası altıncı güne kadar uzayacağını göstermiş ve bu durumdaki hastaların Heimlich valfi uygulaması ile erken taburcu edilebileceğini bildirmişlerdir. Cerfolio ve ark.,[10] akciğer rezeksiyonu sonrası hızlı takip protokollerinde 500 hastayı ameliyat etmişler ve hava kaçağı olmayan ve günlük drenajı 400 ml’nin altında olan olgularda göğüs tüpünü sonlandırmışlardır. Göğüs tüpü çekilme süresi olguların büyük kısmında ameliyat sonrası üçüncü veya dördüncü gün iken, direngen hava kaçağı olanlarda Heimlich valfi ile taburcu etmiş ve iki haftalık takip süresinde %91 olguda başarılı olmuşlardır. Çalışmamızda ameliyat sonrası yedinci günden uzun süren hava kaçaklarını uzamış hava kaçağı olarak değerlendirdik ve hasta özelliklerine göre uzamış hava kaçağı olan hastaları 8-30. gün arasında değişen sürelerde Heimlich valfine alarak taburcu ettik.
Fındıkçıoğlu ve ark.nın[11] yaptıkları ve sekonder pnömotoraks gelişen 10 hastanın incelendiği çalışmada, uzamış hava kaçağı olan olgular Heimlich valfi ve pezzer sonda ile taburcu edilmiş ve cerrahi tedavisi riskli olan hastalarda bunun etkili ve güvenilir bir yöntem olduğu belirtilmiştir. Lai ve Tee,[12] ilk epizod primer spontan pnömotorakslı 55 hastada, 8 Fr göğüs tüpü ve Heimlich valfi uygulaması ile %65.5 hastada tam akciğer ekspansiyonu sağlamışlar, bu yöntemin güvenli ve etkin bir tedavi yöntemi olduğunu ve hastaların ayaktan yönetilmesine izin verdiğini belirtmişlerdir. Sivrikoz ve ark.,[13] parankim kaçağı olmayan hastalarda aseptik plevral boşluk bırakarak, parankim kaçağı olan hastalarda ise Heimlich valfine geçerek başarılı sonuçlar almışlardır. Çalışmamızda ameliyat sonrası uzamış hava kaçağı olan hastaların hemen hemen tümünde Heimlich valfi uygulaması ile kabul edilebilir başarılı sonuçlar alındı.
Çalışmanın kısıtlılığı, retrospektif olması, grubun homojen olmaması, Heimlich valfine alınma süresi ve Heimlich valfinin sonlandırılma süresi gibi parametrelerde standardizasyon olmamasıdır.
Sonuç olarak, ameliyat sonrası uzamış hava kaçağı ve plevral boşluk sorunu olan hastalarda Heimlich valfi, güvenli ve etkin bir tedavi yöntemi olarak kullanılabilir.
Çıkar çakışması beyanı
Yazarlar bu yazının hazırlanması ve yayınlanması
aşamasında herhangi bir çıkar çakışması olmadığını
beyan etmişlerdir.
Finansman
Yazarlar bu yazının araştırma ve yazarlık sürecinde
herhangi bir finansal destek almadıklarını beyan etmişlerdir.
1) Cerfolio RJ, Tummala RP, Holman WL, Zorn GL, Kirklin
JK, McGiffin DC, et al. A prospective algorithm for the
management of air leaks after pulmonary resection. Ann
Thorac Surg 1998;66:1726-31.
2) Enön S, Boran M. Küçük hücreli dışı akciğer kanserinde
cerrahi sonrası komplikasyonlar ve tedavisi. Türkiye
Klinikleri J Surg Med Sci 2006;2:30-8.
3) Stolz AJ, Schützner J, Lischke R, Simonek J, Pafko P.
Predictors of prolonged air leak following pulmonary
lobectomy. Eur J Cardiothorac Surg 2005;27:334-6.
4) Venuta F, Rendina EA, De Giacomo T, Flaishman I,
Guarino E, Ciccone AM, et al. Technique to reduce air
leaks after pulmonary lobectomy. Eur J Cardiothorac Surg
1998;13:361-4.
5) De Giacomo T, Rendina EA, Venuta F, Francioni F, Moretti M, Pugliese F, et al. Pneumoperitoneum for the
management of pleural air space problems associated
with major pulmonary resections. Ann Thorac Surg
2001;72:1716-9.
6) Sirbu H, Busch T, Aleksic I, Schreiner W, Oster O, Dalichau
H. Bronchopleural fistula in the surgery of non-small cell
lung cancer: incidence, risk factors, and management. Ann
Thorac Cardiovasc Surg 2001;7:330-6.
7) Wain JC, Kaiser LR, Johnstone DW, Yang SC, Wright CD,
Friedberg JS, et al. Trial of a novel synthetic sealant in
preventing air leaks after lung resection. Ann Thorac Surg
2001;71:1623-8.
8) Heimlich HJ. Heimlich valve for chest drainage. Med
Instrum 1983;17:29-31.
9) Cerfolio RJ, Bass C, Katholi CR. Prospective randomized
trial compares suction versus water seal for air leaks. Ann Thorac Surg 2001;71:1613-7.
10) Cerfolio RJ, Pickens A, Bass C, Katholi C. Fast-tracking
pulmonary resections. J Thorac Cardiovasc Surg
2001;122:318-24.
11) Fındıkçıoğlu A, Kılıç D, Hatipoğlu A. Heimlich valve and
Pezzer catheter using in the management of persistent air
leak due to secondary spontaneous pneumothorax. Türkiye
Klinikleri Arch Lung 2009;10:57-62.