Olguların ikisi kalp yetersizliği bulgularıyla, biri kalpte üfürüm duyulması, diğeri solunum sıkıntısı bulgularıyla getirildi. Üç olguda EKG’de patolojik Q dalgası vardı ama tamamında kardiyomegali ve sol ventrikül fonksiyon bozukluğu vardı. Olguların tamamında mitral yetersizlik olduğu görüldü. Bir olguya tanısı doğru konulurken, diğer üç olguya yanlışlıkla idiopatik dilate kardiyomiyopati tanısı konulmuş ve doğru tanı konulana kadar sırasıyla 3 gün, 3 ay ve 30 ay gibi bir süre geçmişti. Ekokardiyografik incelemede sağ KA/Ao oranları 0.22-0.38 arasında değişmekte idi. Olguların üçüne Takeuchi ameliyatı, birine ise sol KA aort köküne reimplantasyonu ameliyatı uygulandı. Bir olgu ameliyat sonrası erken dönemde kaybedildi. Ameliyat sonrası sol ventrikül fonksiyonları normale dönen üç olgunun izlem süreleri sırasıyla 60 ay, 64 ay ve 33 ay olarak tespit edildi. Olgularımızın demografik, klinik ve ekokardiyografik özellikleri Tablo 1’de gösterilmiştir.
Sol KA’nın pulmoner arterden çıkması genellikle izole bir kardiyak anomali olmasına rağmen patent duktus arteriozus (PDA), ventriküler septal defekt (VSD), Fallot tetralojisi (TOF) ve aort koarktasyonu ile birliktelik gösteren olgular da bildirilmiştir.[8,9] Ancak olgularımızda ALCAPA’ya eşlik eden doğuştan bir kalp hastalığı saptanmadı.
Sol KA’sı pulmoner arterden çıkan olgularda sol ventrikülün anterolateral bölgesinde zamanla enfarkt meydana geldiği için EKG’de DI, aVL ve V4-V6’da patolojik Q dalgaları görülebilir. Yoğun kollateral dolaşımı bulunan olgularda ise EKG’deki spesifik olmayan değişiklikler vardır.[6] Olgularımızın üçünde EKG’de DI, aVL ve V6’da Q dalgası vardı. Sol ventrikül fonksiyonları bozulmuş olgulardaki tipik EKG değişiklikleri anormal bir koroner arter varlığını akla getirmelidir.[7] Yeni ekokardiyografik cihazların çözünürlüklerinin iyi olması ve renkli Doppler akım tanıda kardiyak kateterizasyona gerek bırakmamaktadır. Sol KA’nın anormal çıkışı, sol KA’dan pulmoner artere akım ve sağ KA’nın dilatasyonu EKO ile kolayca değerlendirilebilir.[7] Dilate sağ KA ve artmış sağ KA/Ao oranı da ALCAPA tanısında önemli bir parametredir.[6] Olgularımızın dördünün de sağ KA/Ao oranı >0.14’ün üzerinde idi.
Sol KA’nın pulmoner arterden çıkması çoğu kez idiyopatik dilate kardiyomiyopati ve endokardiyal fibroelastozis gibi yanlış tanılar konulabilmesine neden olmaktadır. Zheng ve ark.[6] 21 olgunun 18’inde (%78.3), Ramírez ve ark.[10] ise 15 olgunun 10’unda (%66.6) başlangıçta yanlış tanı konulduğunu bildirmişlerdir. Çalışmamızda da üç olguya ilk başvurularında idiyopatik dilate kardiyomiyopati tanısı konulmuştu. Sadece bir olguda başvuru sırasında sol ventrikül fonksiyon bozukluğunun nedeninin ALCAPA olduğu saptandı. Diğer olgulara ise sırasıyla 3 gün, 3 ay ve 30 ay sonra ALCAPA tanısı konulabildi, bu durumda yanlış tanı oranımız %75 oldu. Ancak ALCAPA tanısı yine EKO ile konuldu ve anjiyokardiyografi ile de bu tanı desteklendi. Manyetik rezonans görüntüleme (MRG) noninvaziv bir yöntem olarak koroner arterin çıkışını gösterme, kapak yetersizliği ve derecesi, ventrikül fonksiyonları, bölgesel koktraktilite değerlendirmesi bakımından hem ameliyat öncesi hem de ameliyat sonrası izlem açısından önemli bir seçenektir.[5]
Tedavide çeşitli cerrahi yöntemler uygulanır. Orijinal ameliyat sol KA’nın pulmoner arterden kaynaklandığı yerden ligasyonu ile şantın kesilerek miyokardiyal perfüzyonun düzeltilmesidir. Birkaç olgu sunumunda ameliyat sonrası uzun dönem sonuçlarının iyi olduğu belirtilse de çalışmaların çoğunda yüksek mortalite oranları bildirilmiştir.[1,7] Bundan dolayı genellikle ikili KA sistemi oluşturan yöntemler önerilir. Sol KA ligasyonu ile koroner arter baypas grefti (KABG), Takeuchi ameliyatı ve sol KA’nın direkt olarak aortik köke reimplantasyonu en sık kullanılan yöntemlerdir.[6,10] Jin ve ark.[11] 11 olguda sol KA’nın direkt olarak aortik köke reimplantasyonunda başarılı sonuçlar elde etmiş ve sol ventrikül disfonksiyonun düzeldiğini belirtmişlerdir. Alternatif bir yaklaşım olan Takeuchi ameliyatında ise aortopulmoner pencere oluşturulduktan sonra bir tünel yapı yardımıyla kan akımı direkt olarak aorttan sol KA ağzına yönlendirilmektedir.[12] Kırbaş ve ark.[13] yedi olguluk çalışmalarında, sol KA’nın direkt olarak aorta implante edilmesi ile aort ile pulmoner arter duvarı arasında tünel oluşturarak yapılan cerrahi tekniğin eşit derecede etkili olduğu, kabul edilebilir mortalite ile mükemmel kardiyak iyileşme süresi sağladığını belirtmişlerdir. Olgularımızın üçünde, sol KA’nın nonfacing aortik sinüsten (Şekil 4) çıktığından Takeuchi ameliyatı, birinde de sağ posterior pulmoner sinüsten çıktığından sol KA’nın aortik köke reimplantasyonu ameliyat tekniği uygulandı.
Tedavi edilmediğinde ALCAPA oldukça yüksek bir mortaliteye sahiptir, ilk bir yıl içinde olguların yaklaşık %90’ı kaybedilir. Yaygın kollateral arter gelişen birkaç olgu erişkin yaşa ulaşabilir ancak bunlar da kalp yetersizliği ve ani ölümden dolayı risk altındadır.[4,7] Cerrahi mortalite için farklı çalışmalarda farklı sonuçlar bildirilmiştir. Ameliyat mortalitesi uygulanan ameliyat tekniğine bağlı olup %0-23 arasında değişmektedir.[4-16] Zheng ve ark.[6] tarafından yapılan çalışmada cerrahi tedavi uygulanan 21 olgunun altısı (%28.5) cerrahi sonrası erken dönemde kaybedilmiştir. Ramírez ve ark. [10] sol KA reimplantasyonu uyguladıkları 15 olguluk çalışmalarında erken ve geç dönemde mortalite gözlememişlerdir. Benzer şekilde Wu ve Xu[17] sol KA’nın direkt olarak aortik köke reimplantasyonu uyguladıkları dört olguluk çalışmalarında da erken ve geç dönemde mortalite bildirmemişlerdir. Takeuchi ameliyatı uygulanan bir olgumuz (%25) ameliyat sonrası erken dönemde düşük kardiyak output nedeniyle kaybedildi (olgu 1). Kalp yetersizliği tablosuyla getirilen olgunun sol ventrikül fonksiyonları ileri derecede azalmış ve sol ventrikülü genişlemişti. Ameliyat öncesi antikonjestif ve inotropik destek tedavileri ile semptomatik düzelme sağlandı, ancak olgunun sol ventrikül fonksiyonlarında bir düzelme olmadı. İleri derecede düşük sol ventrikül fonksiyonları ile ameliyata giren olguya Extracorporeal Membrane Oxygenation (ECMO) gibi mekanik dolaşım desteği uygulanmasına fırsat kalmadan olgu ameliyat sonrası erken dönemde kaybedildi. Diğer üç olguda ise ECMO gereksinimi olmadı, ameliyat sonrası sol ventrikül fonksiyonları normale döndü.
Sonuç olarak, ALCAPA cerrahi tedavi ile kür oranı yüksek bir hastalık olup özellikle sol ventrikül fonksiyonları azalmış olguların EKO sırasında KA çıkışlarının dikkatli bir şekilde incelenmesi önem taşımaktadır.
Çıkar çakışması beyanı
Yazarlar bu yazının hazırlanması ve yayınlanması
aşamasında herhangi bir çıkar çakışması olmadığını
beyan etmişlerdir.
Finansman
Yazarlar bu yazının araştırma ve yazarlık sürecinde
herhangi bir finansal destek almadıklarını beyan etmişlerdir.
1) Vouhé PR, Baillot-Vernant F, Trinquet F, Sidi D, de Geeter
B, Khoury W, et al. Anomalous left coronary artery from
the pulmonary artery in infants. Which operation? When? J
Thorac Cardiovasc Surg 1987;94:192-9.
2) Schneider T, Rickli H, Gliech V, Maeder M. Bland-White-
Garland syndrome and atrial septal defect - rare association
and diagnostic challenge. Clin Res Cardiol 2006;95:295-300.
3) Koestenberger M, Nagel B, Gamillscheg A, Temmel W,
Cvirn G, Beitzke A. Myocardial infarction in an adolescent:
anomalous origin of the left main coronary artery from
the right coronary sinus in association with combined
prothrombotic defects. Pediatrics 2007;120:e424-7.
4) Friedman AH, Silverman NH. Congenital anomalies of the
coronary arteries. In: Anderson RH, Baker EJ, Penny D,
Redington AN, Rigby ML, Wernovsky G, editors. Pediatric
cardiology. 3rd ed. Philadelphia: Churchill Livingstone;
2010. p. 932-42.
5) Falcão RO, Nacif MS, Liu S, Bluemke DA, Rochitte CE,
Marchiori E. Anomalous origin of left coronary artery
diagnosed by magnetic resonance imaging. Clinics (Sao
Paulo) 2010;65:1215-6.
6) Zheng JY, Han L, Ding WH, Jin M, Zhang GZ, Xiao YY,
et al. Clinical features and long-term prognosis of patients
with anomalous origin of the left coronary artery from the
pulmonary artery. Chin Med J (Engl) 2010;123:2888-94.
7) Matherne GP, Lim S. Congenital anomalies of the coronary vessels and the aortic root In: Allen HD, Driscoll DJ, Shaddy
RE, Feltes TF, editors. Moss and Adams’ heart disease in
infants, children, and adolescents: including the fetus and
young adults. 7th ed. Baltimore: Lippincott Williams &
Wilkins; 2008. p. 703-25.
8) Corno A, Pierli C, Lisi G, Biagioli B, Grossi A. Anomalous
origin of the left coronary artery from an aortopulmonary
window. J Thorac Cardiovasc Surg 1988;96:669-71.
9) Wesselhoeft H, Fawcett JS, Johnson AL. Anomalous origin
of the left coronary artery from the pulmonary trunk. Its
clinical spectrum, pathology, and pathophysiology, based on
a review of 140 cases with seven further cases. Circulation
1968;38:403-25.
10) Ramírez S, Curi-Curi PJ, Calderón-Colmenero J, García
J, Britton C, Erdmenger J, et al. Outcomes of coronary
reimplantation for correction of anomalous origin of left
coronary artery from pulmonary artery. Rev Esp Cardiol
2011;64:681-7. [Abstract]
11) Jin Z, Berger F, Uhlemann F, Schröder C, Hetzer R, Alexi-
Meskhishvili V, et al. Improvement in left ventricular
dysfunction after aortic reimplantation in 11 consecutive
paediatric patients with anomalous origin of the left coronary
artery from the pulmonary artery. Early results of a serial
echocardiographic follow-up. Eur Heart J 1994;15:1044-9.
12) Takeuchi S, Imamura H, Katsumoto K, Hayashi I, Katohgi T,
Yozu R, et al. New surgical method for repair of anomalous
left coronary artery from pulmonary artery. J Thorac
Cardiovasc Surg 1979;78:7-11.
13) Kirbas A, Gurer O, Bilal MS. Intermediate-term results after
surgery for anomalous origin of the left coronary artery
from the pulmonary artery. Ann Thorac Cardiovasc Surg
2012;18:12-7.
14) Neirotti R, Nijveld A, Ithuralde M, Quaglio M, Seara C,
Lubbers L, et al. Anomalous origin of the left coronary artery
from the pulmonary artery: repair by aortic reimplantation.
Eur J Cardiothorac Surg 1991;5:368-71.
15) McMahon CJ, DiBardino DJ, Undar A, Fraser CD Jr.
Anomalous origin of left coronary artery from the right
pulmonary artery in association with type III aortopulmonary
window and interrupted aortic arch. Ann Thorac Surg
2002;74:919-21.