If direct anastomosis of MAPCAs with central PAs is difficult technically, interposition grafts should be used. In our 17 year old patient we have unifocalised MAPCAs with left and right PA's using polytetraflouroethylene (PTFE) tube grafts through median sternotomy. With this case, we want to report that performing bilateral unifocalization operation through median sternotomy is practicable.
VSD + PA + MAPCA'lı hastalarda çeşitli bronkopulmoner segmentleri içeren arborizasyon defektleri olduğu zaman bu MAPCA'ların cerrahi diskonneksiyonu ile unifokalize edilmeden total korreksiyonu mümkün değildir. Bir çok olguda MAPCA'ların santral pulmoner arterlere direkt anastomozu mümkün olabilir. Bunun mümkün olmadığı vakalarda interpozisyon greftleri kullanılabilir [4]. MAPCA nedeniyle ciddi arborizasyon defekti olan hastalarda unifokalizasyon ve takiben total korreksiyon yapıldığına dair çalışmalar giderek artmaktadır.
Sağ pulmoner arter ile sağ MAPCA arasına 5 mm ringli PTFE greft ile end to side anastomoz yapılarak shunt oluşturuldu. Sağ MAPCA desendan torasik aort çıkış yerinden ligatüre edildi. Asenden aort ile ana pulmoner arter bifurkasyon bölgesi üzerine 6 mm ringli PTFE greft ile end to side anastomoz yapılarak santral shunt oluşturuldu. Pulmoner vasküler akımın yeterli olmaması üzerine innominate arter ile sağ pulmoner arter arasına 8 mm ringli PTFE greft ile sağ modifiye Blalock-Taussig shunt uygulandı. 4 mm genişliğinde sol pulmoner arter ile posterior perikard açılarak bulunan sol MAPCA arasına 5 mm ringli PTFE greft ile interpozisyon uygulandı. Sol MAPCA, ligatüre edildiğinde satürasyonun progresif olarak %30' lara kadar düşmesi nedeniyle ligatüre edilemedi (Resim 6). Preoperatif %76-77 olan satürasyonun postoperatif dönemde de aynı kaldığı gözlendi. Hasta postoperatif 14. günde sorunsuz olarak taburcu edildi.
Postoperatif 3. aydaki kontrol anjiografisinde sağ modifiye Blalock-Taussig shunt'tan girilerek pulmoner arterin büyüdüğü ve arborizasyon defektinin olmadığı görüldü (Resim 7).
Ameliyatın şematik resminde, bilateral unifokalizasyon, sağ modifiye Blalock-Taussig Shunt ve sağ MAPCA ligasyonu görülüyor |
Buna göre;
1. Gruba: Nakata indeksi 120'nin üzerinde olanlar alınmış ve medium size olarak adlandırılmıştır.
2. Gruba: Nakata indeksi 120'nin altında ve PA çapı 2mm'nin üzerinde olanlar alınmış ve small grup olarak adlandırılmıştır.
3. Gruba: Nakata indeksi 120'nin altında ve PA çapı 2 mm'nin altında olanlar alınmış ve vestigal grup olarak adlandırılmıştır.
4. Gruba: Anjiografik olarak pulmoner arterleri gösterilemeyenler alınmış ve absent grup olarak adlandırılmıştır.
VSD + PA + MAPCA'lı confluen pulmoner arterleri olan vakalarda cerrahi prosedür 4 grupta standardize edilmiştir [5] (Resim 8).
1) Ligasyon + Blalock-Taussig shunt: En basit cerrahi işlemdir. Bunlarda santral pulmoner arterler pulmoner perfüzyon için uygundur.
2) Patch plasti: Santral pulmoner arter ile MAPCA arasında restriktif kommünikasyon olduğunda uygulanır.
3) Direkt anastamoz: Kommünikasyonun çok zayıf olduğu durumda araya greft konmadan MAPCA'lar santral pulmoner artere direkt olarak anastomoz edilir.
4) İnterpozisyon: Pulmoner arter ile MAPCA birleşimi pulmoner ven veya bronş arkasında ise ve direk anastomoz mümkün değilse interpozisyon greftleri ile unifokalizasyon yapılır.
Son yıllarda perikardial tüp greft oluşturularak iyi sonuçlar veren unifokalizasyon modelleri de oluşturulmuştur [5-6].
Unifokalizasyon konsepti ilk kez 1979 yılında Macartney ve Haward tarafından savunulmuştur [7]. 1988 yılında Sullivan ve arkadaşları [4] 26 vaka, 1989 yılında Sawatari ve arkadaşları [3] 34 vaka, 1991 yılında lyer ve arkadaşları [8] 58 vaka, 1996 yılında Yagihara ve arkadaşları [5] 50 vaka yayınlamışlardır.
Iyer ve arkadaşlarının yaptığı çalışmada 5 olguda MAPCA ligasyonu ve transpozisyonu median sternotomi ile yapılmıştır [8]. Bizim olgumuzda daha önceden sol torakotomi yapılmış olması nedeniyle ve bilateral unifokalizasyon + santral shunt gerekli olduğu için median sternotomiyi tercih ettik. Aynı yazarlar 32 olguda 66 MAPCA ligasyonu uygulamışlardır. Bizim vakamızda 2 adet MAPCA mevcuttu. 1 adet MAPCA'yı ligatüre ettik. Öteki MAPCA'nın ligasyonu satürasyonun düşmesi nedeniyle mümkün olmadı. Yine aynı yazarlar MAPCA'nın boyunun kısa olması nedeniyle direkt anastomoz uygulayamadıkları 8 olguda PTFE greft interpozisyonu yapmışlardır. Aynı yazarlar başka bir çalışmada 4 olguda Azigos veninin kullanmışlardır [9]. Sullivan ve arkadaşlarının yaptığı 26 olguluk bir çalışmada operasyonlar lateral torakotomi ile yapılmıştır. Bu hastalarda santral shunt kullanılmış olup kan akımı yetersiz olan vakalarda aynı seansta modifiye Blalock-Taussig shunt uygulanmıştır. MAPCA ile pulmoner arter arasına direkt anastomoz nadiren kullanılmıştır. Genellikle prostetik materyaller seçilmiştir. 2 olgu dışında bütün hastalarda MAPCA'lar shunt patensi açısından proksimalden ligatüre edilmiştir [4]. Biz de vakamızda sağ MAPCA'yı ligatüre ettik, sol MAPCA'yı arteryel satürasyonun düşmesi nedeniyle ligatüre edemedik.
Santral pulmoner arterlerin büyümesi için median sternotomi ile yaklaşımı bir çok yazar kullanmıştır [8-10]. Bu yaklaşımla santral pulmoner arterler ile MAPCA'lar arasında kommünikasyonlar varsa MAPCA'lar ligatüre edilebilir. Kommünikasyon yoksa unifokalizasyon ile birlikte mümkünse MAPCA ligasyonu uygulanmalıdır. Bazen bu durumda bronkopulmoner segmentler 2 ayrı kaynaktan kan alabilir. Bizim de vakamızda santral pulmoner arterlerle sağ ve sol MAPCA'lar arasında ekstralober kommünikasyonlar yoktu. Bunun için median sternotomi ile santral shunt + unifokalizasyon + sağ MAPCA ligasyonu uyguladık.
VSD + PA + Arborizasyon defektleri ile birlikte olan hipoplazik pulmoner arterli hastalarda en iyi cerrahi sonuçlar pulmoner kan akımının unifokalize edilerek santral shunt'ların yapılması ve beraberinde MAPCA ligasyonunu içeren stage onarımlarla elde edilir [11]. Hemodinamik onarım pulmoner arterlerin iyi gelişmesinden sonra yapılır. Bu stage'lerde unifokalizasyon önemli bir noktadır. Unifokalizasyon ile maksimum bronkopulmoner segmentin santral pulmoner arterlerle kooperasyonu sağlanır. Unifokalizasyon kavramından amaç, akciğerin multifokal kanlanmasını yeniden düzenleyerek unifokal hale getirmektir.
Unifokalizasyonda uygulanabilecek çeşitli yöntemler olmasına rağmen bunların patensleri hakkında ve Unifokalizasyon sonrası ekstrakardiak total korreksiyon ile ilgili yayınlar sınırlıdır. Ciddi arborizasyon defektleri olan vakalarda multipl girişimlerin daha uygun olacağı düşüncesindeyiz.
1) Thiene G, Anderson. Pulmoner artesia with
ventricular septal defect; In: Anderson RH,
Macartney FJ, Shineborne EA, Tynan M.
Pediatric cardiology. Edinburg, Churchill
Livingstone, 1993; 5: 80-101.
2) Mavroudis C, Backer CL. Surgical Treatment of
Pulmonary Atresia with Ventricular Septal
Defect; In pediatric cardiac surgery, second
edition 1994; 292-304, Bokby.
3) Sawatari K, Imai Y, Kurosawa H, et al. Staged
operation for pulmoner atresia and ventricular
septal defect with major aortopulmonary
collateral arteries. J Thorac Cardivasc Surg 1989;
98: 738-50.
4) Sullivan ID, Wren C, Stark J, et al. Surgical
unifocalition in pulmonar atresia and
ventricular septal defect. A realistic goal?
Circulation 1988; 78 (Sup 3): 5-13.
5) Yagihara T, Yamamoto F, Nishigaki K, et al.
Unifokalization for pulmonary atresia with
ventricular septal defect and major
aortopulmonary collateral arteries. J Thoracic
Cardiovasc Surg 1996; Vol. 112, Number 2, 392-
402.
6) Permut LC, Laks HL. Surgical manegement of
pulmonary atresia with ventricular septal defect
and major aortopulmonary collateral arteries.
Adv Card Surg 5: 75-95,1994.
7) Macartney FJ, Haward SG. The pulmonary blood supply in pulmonary atresia with
ventricular septal defect. In: Godman MJ,
Marquiz RM eds. Pediatric cardioloji. Vol2.
Edinburg: Churchill Livingstone, 1979: 314-338.
8) Iyer KS- Mee RBB. Staged repair of pulmonary
atresia with ventricular septal defect and major
systemic to pulmonary arter collaterals. Ann Thorac Surg 1991; 51: 65-72.
9) Iyer KS, Varma M, Mee RBB. Use of azygos vein
as a graft for surgical unifokalization of pulmonary blood supply. Ann Thorac Surg
1989; 48: 776-8.